بررسی نقش طراحی پژوهی در فرآیند طراحی معماری با رویکرد پدیدارشناسی

تحقیقات گسترده ای در زمینه رابطه بین پژوهش و طراحی در سراسر جهان صورت گرفته است که در این میان طراحی پژوهی در فرآیند طراحی معماری بهعنوان اولین قدم برای شروع کار طراحی بیان شده است که در آن طراح به دنبال کشف ابهامات و جنبه های موثر بر کار طراحی و سپس یافتن راه حل های پاسخگو برای مسائل طراحی می باشد. در طراحی پژوهی، ذات پدیدارها با رویکرد پدیدارشناسانه شناخته می شود و با بررسی آنان کار پژوهش انجام می پذیرد. شناخت بدون تجربه میسر نمی گردد و درواقع تجربه پدیدارشناسانه اجازه می دهد تا پدیدارها واقعیت خود را به طراح نشان داده و امکان رویارویی با وی را فراهم سازند.این امر با تجربه زیست جهان انجام گرفته و به نیازهای پژوهش بهترین پاسخ را خواهد داد. در نوشتار حاضر با استفاده از روش تحقیق توصیفی - تحلیلی و جمع آوری اطلاعات با استفاده از منابع کتابخانه ای کوشیده ایم، نقش طراحی پژوهی را در فرآیند طراحی معماری با رویکرد پدیدارشناسی نشان دهیم. با مطالعات صورت پذیرفته مشخص گردید، چگونه طراحی پژوهی در طراحی معماری میتواند به فرآیند طراحی جهت دهد و موجبات شروع آن را فراهم آورد.