جمهوری اسلامی ایران و مدیریت موازنه قوا در جنگ تحمیلی (مطالعه موردی اتحاد ایران با گروه های کرد عراقی)
محل انتشار: فصلنامه مطالعات دفاع مقدس، دوره: 3، شماره: 1
سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 149
فایل این مقاله در 34 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HDSJ-3-1_005
تاریخ نمایه سازی: 21 دی 1400
چکیده مقاله:
جنگ ایران و عراق از مهمترین وقایع بین المللی در اواخر نیمه دوم سده بیستم به شمار می رود. جنگ مذکور پس از پیروزی انقلاب اسلامی از سوی عراقی و متحدانش به ایران تحمیل گردید و طی آن عراق کوشید با استفاده از وضعیت نسبت بی ثبات داخل ایران، انزوای بین المللی این کشور پس از واقعه اشغال سفارت آمریکا، داشتن حمایت های منطقه ای و فرامنطقه ای قابل توجه و نیز با اتکا به ارتش سازمان یافته اش از یکسو بخش هایی از خاک ایران را جدا کرده و از سوی دیگر منجر به سقوط نظام جمهوری اسلامی ایران و در نتیجه رفع خطر سرایت ارزش های انقلاب به جامعه عمدتا شیعه خود شود. عراق در موازنه قوای منطقه ای دارای وضعیت بهتری بود در نتیجه، ایران برای جبران فقدان متحدان منطقه ای، به سمت مدیریت توازن قوا از طریق ایجاد اتحاد با گروه های غیردولتی و نهضت های آزادی بخش از جمله کردهای عراقی حرکت کرد. مقاله پیش رو به دنبال بررسی عوامل موثر در همگرایی میان ایران و کردهای عراق در حین جنگ با عراق با استفاده از نظریه حامی پیرو برآمده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدعلی شیرخانی
دانشیار گروه روابط بین الملل دانشگاه تهران، تهران، ایران
اردشیر پشنگ
کارشناسی ارشد روابط بین الملل دانشگاه تهران، تهران، ایران
کامران کرمی
کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :