بررسی عددی تاثیر عمق و ضخامت لایه سست روانگرا و طول و فاصله شمع ها بر روی رفتار لرزه ای فونداسیون شمعی مستقر بر بستر خاکی ناهمگن

شمع ها با قابلیت انتقال بارهای محوری و جانبی می توانند به عنوان اعضای سازه ای مقاوم به منظور بهبود رفتار لرزه ای بستر روانگرا سازه ها مورد استفاده قرار گیرند که در این خصوص بررسی رفتار لرزه ای شمع ها در بستر های خاکی دارای قابلیت روانگرایی نیز ضرورت می یابد. لذا، در این تحقیق، با مدلسازی عددی دوبعدی یک فونداسیون شمعی واقع در بستر خاکی متشکل از لایه ماسه ای متراکم و لایه سست روانگرا با استفاده ازنرم افزار تفاضل محدود FLAC۲D تحلیل دینامیکی غیر خطی تاریخچه زمانی تحت زلزله و به بررسی تاثیر ضخامت لایه سست روانگرا بر روی رفتار لرزه ای فونداسیون شمعی در طی روانگرایی این لایه سست و نقش پارامترهای هندسی شمع ها در میزان این تاثیرگذاری، پرداخته می شود . نتایج حاصل از این مطالعات، نشان می دهد که در طی تحلیل لرزه ای فونداسیون شمعی واقع بر بستر خاکی ناهمگن، به جهت افزایش فشارهای آب حفره ای اولیه در لایه سست روانگرا، به طور چشمگیری بر میزان نسبت Ru در این لایه افزوده می شود. همچنین، با افزایش ضخامت لایه سست روانگرا به جهت نزدیکتر شدن میزان تنش موثر میانگین بستر خاکی ناهمگن فونداسیون شمعی به سمت صفر و افزایش عمق محتمل وقوع روانگرایی بستر خاکی ناهمگن در طی تحلیل لرزه ای نیاز به طول بیشتر و فاصله نسبی کمتری برای شمع های فونداسیون واقع در بستر خاکی ناهمگن خواهد بود. چرا که با افزایش طول شمع ها و کاهش فاصله نسبی شمع ها در این بستر، به جهت افزایش سطح تاثیر تنش های بسیج شده لایه های خاک در جدار شمع ها، بر مقاومت و پایداری بستر خاکی ناهمگن فونداسیون افزوده شده و این موضوع به پایداری بیشتر شالوده شمعی منجر می گردد.