شناسایی اثرات و عوامل مرتبط با همه گیری ویروس کووید-۱۹ بر تقاضای سفر مسافران قطارهای بین شهری کوتاه و بلند برد (مطالعه موردی: راه آهن جمهوری اسلامی ایران)

شیوع ویروس کووید-۱۹ و همه گیری آن در جهان اثرات قابل توجهی را بر زندگی بشر داشته است. حمل و نقل، بعنوان یکی از مهم ترین بخش های متاثر از گسترش ویروس کرونا در جهان به شمار می آید. در این مقاله ضمن بررسی اثرات این بیماری بر صنعت حمل و نقل، با هدف شناسایی عوامل و متغیرهای مرتبط با گسترش ویروس کووید-۱۹ بر حمل و نقلی ریلی ایران، به بررسی اثرات آن در بخش مسافری قطارهای بین شهری کوتاه و بلند برد پرداخته شده است. بررسی آمارها حاکی از کاهش ۷۱ درصدی تعداد مسافر قطار در هشت ماهه نخست سال ۱۳۹۹ در مقایسه با مدت مشابه سال ۱۳۹۸ می باشد. این تحقیق بوسیله تحلیل ۳۹۰ پرسشنامه طراحی و توزیع شده در میان افرادی که در طول سال های ۱۳۹۷ یا ۱۳۹۸ (قبل از شیوع ویروس) با قطار سفر کرده اند انجام شده است. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان می دهد که تعداد خودروی شخصی خانوار (۰.۰۱>ρ) سطح درآمد مسافر (۰.۰۵>ρ) ، داشتن بیماری زمینه ای (۰.۰۰۱>ρ) ، شناخت صحیح و دقیق از کرونا (۰.۰۵>ρ) و ایمنی ویروسی سفر ریلی (۰.۰۱>ρ) با، استفاده از قطار، انتخاب سیستم حمل و نقل جایگزین و عدم انجام سفر ریلی در زمان گسترش همه گیری ویروس کووید-۱۹ تفاوت معناداری دارد.