تحلیل جایگاه آرکی تایپ خانه در ناهوشیار جمعی ساکنان کپرهای بومی جنوب کرمان

امروزه با توجه به روند ایجاد تغییرات مسکن بومی و برنامه های جایگزینی و بهسازی سکونتگاه های بومی توجه به این سازه ها در امور پژوهشی حائز اهمیت به سزایی است، در پژوهش حاضر این موضوع را از دریچه روانشناختی و از دیدگاه آرکی تایپی مورد برسی قرار می گیرد. آرکی تایپ ها محتویات نهفته ناهشیار جمعی انسان ها هستند ک انرژی بالفعل و فعالی جهت بروز به صورت خوداگاه در فرایند شناخت و عملکرد انسان دارا هستند، این عناصر ناهوشیار جمعی شامل بخشی از روان انسان است که در اثر زندگی اجتماعی وی در طی سال ها شکل گرفته و از دیدگاه یونگ در قسمتی از روان که به ارث می بریم نهفته است. آرکی تایپ خانه یک محتوای روانی دارای ابعاد متفاوت است، پژوهش حاضر با جمع آوری دیدگاه های نظری در این حوزه و به کارگیری روش های تحلیل کیفی به دنبال شناسایی ابعاد روانی، عملکردی و فرمی این آرکی تایپ در مسکن بومی کپر بوده است تا در شرایط بهسازی این ساختارها با شناخت کامل تری از محتویات آرکی تایپ خانه در روان ساکنان بتوان راهکارهایی متضمن امنیت روان ساکنان آنها ارائه نمود.