کارکرد کلان شهرهای آینده ایران به لحاظ هوشمندی با رویکرد آینده پژوهی

پژوهش حاضر به بحث در خصوص کارکرد هوشمندی کلانشهرهای ایران در افق آینده سال ۲۰۵۰، با رویکرد سناریونویسی می پردازد. با توجه به ماهیت پژوهش حاضر و افق آینده ای که برای برنامه ریزی در نظر گرفته شده است، روش پژوهش مبتنی بر رویکرد آینده پژوهی است و از تکنیک هایی مانند پنل نخبگان، ماتریس اثرات متقاطع، نمودار تاثیرات مستقیم و غیرمستقیم عوامل بر یکدیگر و نرم افزار میک مک جهت تحلیل یافته ها بهره گرفته شده است. نتایج نشان می دهد که ۲۱ عامل کلیدی در هوشمندی کلانشهرهای ایران نقش دارد به صورت ماتریس اثرات متقاطع ۲۱×۲۱ طراحی گردید؛ سپس با اخذ نظرات کارشناسان (۱۲نفر) و بر اساس تحلیل های نرم افزار میک مک، ۱۳عامل کلیدی و تاثیرگذار بر هوشمندی مناطق ایران مشخص گردید. در نهایت بر اساس پنل نخبگانی که دوباره صورت گرفت، عدم قطعیت ها و پیشران ها و تحلیل نهایی نمودارهای تاثیرات مستقیم و غیرمستقیم به ارائه راهبردها و جهت گیری کلان، جهت تحقق سناریو مطلوب هوشمندی کلانشهرها سناریوهای مربوطه استخراج شد.