ارزیابی پایداری زیست محیطی شهر ساری با تاکید بر توسعه پایدار شهری

ارزیابی پایداری زیست محیطی، به عنوان یکی از مهمترین ابزار در فرآیند برنامه ریزی توسعه پایدار بوده و لذا توجه به آن در سیاست گذاری ها و برنامه ریزی ها امری اجتناب ناپذیر است. با توجه به تغییرات همه جانبه و سریعی که در شهرهای ایران از چند دهه گذشته شروع و در حال انجام است، ارزیابی پایداری زیست محیطی شهرها برای دستیابی به یک برنامه ریزی شهری مناسب و در عین حال همگام با متغیرهای محیط طبیعی ضروری به نظر میرسد. روش نوع تحقیق کاربردی و روش انجام تحقیق با توجه به ماهیت کار روش توصیفی - تحلیلی است و با توجه به همین روش به ارزیابی پایداری زیست محیطی شهر ساری با تاکید در جهت تحقق بخشی توسعه پایدار پرداخته می شود. نتایج پژوهش نشان میدهد که جریان های حاکم بر گسترش شهر ساری، نشانگر نوعی ناپایداری هستند که با توجه شرایط اقلیمی استان و ادامه این روند، شاید در سال های آتی، این روند رو به فزونی بگیرد و شهر ساری را هرچه بیشتر در شرایط ناپایداری زیست محیطی قرار دهد. بدون شک بحث از پایداری و توسعه ی پایدار بدون توجه به شهرها و شهرنشینی بی معنی خواهد بود. شهرها به عنوان عامل اصلی ایجاد کننده ناپایداری در جهان بشمار می روند و در واقع پایداری شهری و جهانی مفهومی واحد هستند. محیط شهری که انسان در آن زندگی می کند با دست کاری ها و استفاده بیش از حد به فضاهای آلوده که دارای انواع آلودگی های صوتی، بوهای نامطبوع، آلودگی های ناشی از آب های سطحی و آشامیدنی و غیره است تبدیل شده است. اکنون ورود فاضلاب های خانگی و شهری، سموم دفع آفات و کودهای شیمیایی، مواد زائد جامد و آلاینده های شیمیایی و میکروبی به منابع آب و خاک و عدم دفن بهداشتی و بازیافت زباله از مهم ترین عوامل تهدید کننده محیط زیست شهر ساری به شمار می آیند. نبود برنامه ای جامع و فراگیر برای حفاظت از منابع آب و خاک به ویژه در زمینه مبحث پسماندها و چگونگی دفع فاضلاب های شهری از جمله مهم ترین چالش های تهدید کننده محیط زیست در شهر به شمار می رود.