اثر ژل و پوزولان میکروسیلیس بر خواص مهندسی بتن توانمند

بتن یکی از پرمصرف ترین مصالح ساختمانی است که با پیشرفت تکنولوژی نیاز به بتنی با مقاومت و دوام بیشتر نسبت به بتن معمولی بیش از پیش احساس می شود. استفاده از بتن توانمند یکی از راهکارها می باشد. همچنین مصرف افزودنی های مختلف مانند میکروسیلیس در بتن توانمند سبب بهبود خصوصیات مکانیکی آن می گردد. در این پژوهش، خواص مکانیکی و دوام بتن توانمند حاوی ژل میکروسیلیس با چهار نسبت وزنی مختلف شامل ۴، ۶، ۸ و ۱۰ درصد مورد بررسی قرار میگیرد. به علاوه پوزولان میکروسیلیس با نسبتهای ۵، ۱۰ و ۱۵ درصد وزنی نیز جایگزین سیمان می شوند. نتایج بدست آمده نشان می دهد که بهینه ترین درصد استفاده از ژل میکروسیلیس ۸ درصد می باشد که سبب افزایش مقاومت فشاری تا ۱۸، ۲۰ و ۲۲ درصد به ترتیب در سنین ۷، ۲۸ و ۵۶ روز می گردد. همچنین افزودن این مقدار ژل میکروسیلیس به بتن، مقاومت کششی آن را تا ۴۴ درصد افزایش و جذب آب آن را تا ۲۲ درصد کاهش می دهد. به علاوه بهینه ترین مقدار مصرف میکروسیلیس نیز ۱۰ درصد می باشد که سبب افزایش مقاومت فشاری تا ۱۵، ۱۷ و ۲۳ درصد به ترتیب در سنین ۷، ۲۸ و ۵۶ روز می شود. همچنین مصرف ۱۰ درصد میکروسیلیس در بتن مقاومت کششی آن را تا ۱۶ درصد افزایش و جذب آب آن را ۲۱ درصد کاهش می دهد.