جایگاه برنامه ریزی فضای سبز شهری در جذب گردشگران ضرورت توسعه پایدار اقتصادی

شهرها در سراسر دنیا در نزدیکی انفجار جمعیتی قرار دارند. فضای سبز، خدمات رفاهی زیست محیطی به شهروندان ارائه می دهد که به نوبه خود در کاهش امراض و بهبود سلامت عمومی جامعه نقش بسزایی دارد. رشد و توسعه صنعتی و تسری آن بر جای جای زندگی بشری، باعث شیوه ای نوظهور در زندگی شده که از آن تحت عنوان زندگی ماشینی یاد می شود، در این نوع از زندگی امور روزمره، تفریحات، ارتباطات و حتی وعده های غذایی، اغلب به صورت صنعتی و ماشینی تامین و تهیه می شوند. در چنین فضا و شرایطی، ظرفیت های موجود در طبیعت فرصت ویژه ای محسوب می شود که می تواند از فشار زندگی ماشینی با آن نظم و نظام خاص خود بکاهد و ازاین جهت توسعه فضای سبز همواره مدنظر جوامع و متولیان امور شهری و حاکمیتی قرار داشته و دارد. برهمین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر جایگاه برنامه ریزی فضای سبز شهری در جذب گردشگران ضرورت توسعه پایدار اقتصادی با روش توصیفی می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد ایجاد فضای سبز بستگی به ویژگی هایی از قبیل پوشش گیاهی منطقه، کیفیت محیط زیست، آب و هوا، نزدیکی به سیستم حمل و نقل عمومی، امکانات و خدمات دیگر دارد. فضای سبز عمومی شامل پارک، مکان های ورزشی، کناره رودخانه ها، باغچه های مراکز دولتی، درختان و مناطق طبیعی محافطت شده است.فضای سبز باید در مرکز مناطق مسکونی قرار داشته باشد و یا از منطقه مسکونی و با پیاده روی حداکثر حدود پنج دقیقه فاصله داشته باشد. بنابراین، دو مولفه دسترسی و نزدیکی در برنامه ریزی و طراحی فضای سبز شهری بسیار مهم است. با توجه به اینکه گستره فعالیت های شهرداری بر اقتصاد مردم بسیار وسیع و دوسویه است بنابراین شهرداری می تواند با خدمات خوبی که ارائه می دهند، بخش های مختلف سلامت، آموزش، صنعت کارآفرینی، اشتغال و بازار را پر رونق و تقویت نمایند و در نتیجه بسترساز کارآفرینی، اشتغال در جامعه باشند. در کشور ما با توجه به اقلیم آن و مخصوص مناطق کویری که از فضای سبز طبیعی محروم می باشند لازم است به فضای سبز اهمیتی ویژه دهند که این امر منجر به جذب گردشگر و کارآفرینی و اشتغال خواهد شد