اخلاق اسلامی

اخلاق دراسلام دارای اهمیت فراوانی است.این امربه لحاظ جنبه های مختلفی است.نخست,علاوه بران که اخلاق از ارکان اسلام و در ردیف عقاید و احکام به شمارمی اید,عامل پیوندانسان به پروردگاربزرگش نیزمی باشد وهمانا این پیوند,مقصوداصلی درایجادانسان است.زیراکه ان بزرگ ترین کمال آدمی است و تمامیت کمالات انسان وابسته به آن است ادمی کامل نگردد,مگرآن که درمسیری گام برداردکه خدای متعال درشریعت بزرگش بری اوترسیم نموده است وراه پیروانان و پیامبران راکه جهدبلیغ نموده اند بپیمایندعلم اخلاق ازدانش هایی است که به انسان و حالات گوناگون او و سایرعلوم ومعارف انسانی اهتمام می ورزد.علم اخلاق ازفضیلت ها و مکارم انسانی,چگونگی به دست آوردن آنهاونحوی آراستن نفس به آن صفات نیک,سخن می گوید.همچنین ازرذلت ها و صفات ناپسند و چگونگی دوری جستن ازآنهاو بازداشتن نفس از آلوده شدن به آن صفات و نیز آثار گوناگون اجتماعی,اقتصادی,فرهنگی و سیاسی آنها بحث و گفتگو می کندد.ازاین رو اخلاق در آیین اصیل اسلام,اهمیت والا میابد,به ویژه پیامبر اکرم اسلام,نخستین معلم اخلاق و الگوی نمونه آن شمرده می شود.لیکن آنچه که مایه تاسف است این است علیرغم اهمیت این علم و تاثیرات مثبت آن درپیراستن نفس و اصلاح آن,در برنامه های درسی و حوضه های علمی و مجامع فرهنگی ما از این درس اساسی خبر نیست و بیم آن می رود که این رشته از دانش که در نوع خود بی نظیر است,نه تنها در معرض فراموشی قرار گیرد,بلکه برای انسان های عصرحاضرناشناخته و مجهول باقی بماند.