جایگاه آینده پژوهی تاب آوری شهری در توسعه پایدار

تاب آوری شهری اصطلاحی است که برای اندازه گیری توانایی یک شهر برای بهبود از یک مخاطره به کار میرود؛ در حقیقت شهرهای تاب آور از پیش برای پیشبینی، پشت سر گذاشتن و بهبود از تاثیرات خطرات محیطی طراحی شدهاند و سیستمهای فیزیکی و اجتماعی در چنین شهری قادر به بقا و عملکرد تحت شرایط بحرانی هستند. از سویی دیگر امروزه دستیابی به توسعه پایدار شهری یکی از مهمترین اهداف مدیران شهری در تمامی کشورهای توسعه یافته و اغلب کشورهای درحال توسعه است. ازآنجاییکه توسعه پایدار شهری تحت تاثیر عوامل اقتصادی، اجتماعی - فرهنگی و زیست محیطی مختلفی است، دستیابی به آن، چه در حال و چه در آینده مستلزم شناسایی دقیق عوامل کلیدی موثر بر آن و همچنین تاثیراتی که این عوامل بر یکدیگر دارند، میباشد. این تحقیق براساس نوع داده ها و متغیرها، کیفی است. و با هدف شناسایی پیشرانهای کلیدی موثر در تاب آوری شهری در راستای توسعه پایدار انجام شده است. روش تحقیق به صورت توصیفی- تحلیلی و جمع آوری اطلاعات به صورت میدانی-اسنادی میباشد. متغیر مستقل تحقیق باتوجه به موضوع پژوهش، توسعه پایدار و متغیر وابسته نیز تاب آوری شهری و آینده پژوهی است. در این راستا توجه به آینده پژوهی به عنوان ابزاری برای توسعه پایدار شهری در نظر گرفته شدهاست و ضمن ارائه مدل پیشنهادی در راستای توجه به توسعه پایدار با استفاده از ابزار پیشنهادی (آینده پژوهی تاب آوری شهری) پرداخته میشود. نتایج حاصل حاکی از این است که میتوان با بازنمایی مولفه های تاب آوری شهری و توجه به آینده پژوهی و تدوین سناریوهای مرتبط، در راستای توسعه پایدار گام برداشت.