اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر راهبردهای مقابله با استرس و خود نظم جویی شناختی هیجانی مادران

مقدمه: فقدان مهارتهای زندگی باعث بروز رفتارهای غیرموثر و ناسازگارانه در فرد در برابر فشارها می­شود .هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر راهبردهای مقابله با استرس و خود نظم جویی­شناختی هیجانی مادران بود. روش پژوهش: تحقیق شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گره کنترل و مرحله پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه مادران دارای فرزند نوجوان منطقه ۳ شهر کرج که در پاییز ۱۳۹۸ به کلینیک روان­شناسی ارمغان بهار مراجعه کردند، تشکیل داد، که حجم نمونه شامل ۴۰ نفر از مادران دارای فرزند نوجوان منطقه ۳ کرج در سال ۱۳۹۸ به کلینیک روانشناسی ارمغان بهار مراجعه کرده بودند و به روش نمونه گیری در دسترس و به صورت جایگزین تصادفی در دو گروه (۲۰ نفر) آزمایش و (۲۰ نفر) کنترل مورد بررسی قرار گرفتند. گروه آزمایش در ۱۱ جلسه آموزش مهارت زندگی شرکت کردند، در حالیکه گروه کنترل هیچ مداخله­ای دریافت نکردند. و پس از دو ماه آزمن پیگیری نیز صورت پذیرفت. از پرسشنامه راهبردهای مقابله­ای لازاروس، پرسشنامه خود نظم جویی شناختی هیجانی گارنفسکی و کراج برای جمع­آوری داده­ها استفاده شد. برای تحلیل نتایج از آمار توصیفی و سپس تحلیل کواریانس چند متغیره MANCOVA)) استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش مهارت های زندگی موجب افزایش راهبردهای مقابله­ای مسئله مدار گروه آزمایش در مقابل گروه کنترل و کاهش راهبردهای مقابله­ای هیجان مدار گروه آزمایش در مقابل گروه کنترل شد (۰۱/۰P<). همچنین نتایج نشان داد که آموزش مهارت های زندگی موجب افزایش هیجانات مثبت گروه آزمایش در مقابل گروه کنترل شد (۰۱/۰P<). نتیجه گیری:  انجام مداخلات بر اساس این رویکرد می­تواند در افزایش میزان پاسخ­های مقابله­ای مسئله مداری، هیجانات مثبت مادران دارای فرزند نوجوان مفید باشد و به بهبود شرایط زندگی آنها کمک کند.