بررسی نقش مدیریت زیرساخت های حمل ونقل در سلامت عامل انسانی

از زمان اختراع خودرو تاکنون محیط زیست تاثیر زیادی از حمل ونقل داشته است و به طور فزایندهای متاثر از خودرو بوده است.ایجاد جاده های هوشمند و افزایش استفاده از خودروها به طور مستقیم با کاهش مدهای حمل ونقل فعال و ایجاد حمل ونقلانسان محور مانند پیاده روی، دوچرخه سواری، یا حتی بهره گیری از حمل ونقل عمومی است که علاوه بر آثار زیست محیطی داراینتایج انسانی نیز هست. اگرچه خودروهای شخصی ممکن است باعث صرفه جویی در زمان شهروندان در سفر شود، اما بااین حالنگرانی فزایندهای وجود دارد که با توسعه حمل ونقل موتوری محیط زیست و سلامتی انسان در معرض خطر قرار بگیرد. از بررسیمطالعات متعدد چنین برمی آید، که رابطه موثری از اثرات سلامتی انسان به طور مستقیم و غیرمستقیم ناشی از افزایش وابستگی بهخودرو محیط حمل ونقل خودرو محور ایجاد می شود. پژوهش حاضر می کوشد به بررسی بسیاری از مشکلات مرتبط با سلامتیانسان و محیط زیست بپردازد که البته با فضا و مدهای حمل ونقل فعلی تیز مرتبط است ازجمله کاهش فعالیت بدنی، چاقی،مشکلات تنفسی، و مسائل مربوط به سلامت روان، به ویژه در کشورهای مانند ایالات متحده و کشورهای اروپایی که بیشتر نمودمی یابد. یافته ها نشان می دهد که سیستم های حمل ونقل مدرن درواقع بر حل بسیاری از مشکلات فوق الذکر تاثیر می گذارد و لذالازم است پاسخ های مهندسی و اجتماعی برای تشویق و ایجاد فرصت های مناسب و بیشتر برای حمل ونقل پویا وجود داشته باشد.این تحقیق همچنین بیشتر در مورد واکنش هایی به بحث می پردازد که قبلا پیاده سازی شده و برنامه ریزی برای اقداماتی موثر درچارچوب تقویت و ارتقای حمل ونقل همگانی و انسان محور به صورت پویا در آینده سخن می گوید. درنهایت آنکه، این پژوهش برتوسعه یک شاخص سلامت در حوزه ی برنامه ریزی شهری و کاربری زمین تمرکز می نماید، که برنامه ریزان کاربری زمین را تغییرداده و آن را وادار می سازند که با تمرکز جدی بر نیازهای حمل ونقل به صورت فعال بهبود محیط زیست و مولفه های مرتبط راشناسایی کرده و استانداردی برای دسترسی به حمل ونقل پویا و سالم و انسان محور شهری در جوامع مختلف ایجاد نماید.