حذف یونهای کبالت دوظرفیتی از محلول آبی با جاذب پلیمری بهینه شده با ترکیب مونومرهای آکریلونیتریل و آکریلیک اسید

امروزه بدلیل اهمیت حذف فلزات سنگین از پسابها و منابع آبی مختلف از دو دیدگاه زیست محیطی و منبع ثانویه فلزات سنگین، جاذبهای پلیمری از جایگاه ویژهای برخوردار هستند. در این مطالعه، به بررسی جاذبهای پلیمری متشکل از مونومرهای آکریلونیتریل و آکریلیک اسید پیوند شده روی پارچ های بافته نشده پلی پروپیلن، همراه با اصلاحات شیمیایی و اضافه کردن گروه های عاملی فسفونیک اسید و سولفونیک اسید، جهت حذف یونهای کبالت پرداخته شده است. سپس با توجه به ماکسیمم جذب کبالت توسط جاذب ها با گروه های عاملی مختلف، جاذب پلیمری بهینه انتخاب شد. پس از انتخاب جاذب بهینه، عوامل موثر بر شرایط سنتز جاذب مانند تغییر در غلظت مونومرهای ترکیبی و نوع حلال و همچنین عوامل موثر بر شرایط جذب مانند زمان تماس جذب، pH، و دما مورد بررسی قرار گرفت. سپس جاذب پلیمری ذکر شده، برای جذب سایر فلزات سنگین مانند نیکل، کبالت و روی مورد مطالعه قرار گرفت.