کمیت و کیفیت رسوب گذاری در شبکه های آبیاری نکوآباد و آبشار در استان اصفهان
محل انتشار: مجله پژوهش آب ایران، دوره: 5، شماره: 1
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 203
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JWAI-5-1_022
تاریخ نمایه سازی: 28 دی 1400
چکیده مقاله:
در این مطالعه، میزان رسوب ورودی به شبکههای مدرن نکوآباد و آبشار در استان اصفهان از طریق آب رودخانه زاینده رود و زمین های اطراف کانالها و ترکیب شیمیایی رسوبات ته نشین شده در کانالها از نظر عناصر غذایی بررسی شد. نتایج نشان داد که میانگین پارامترهای SP، EC، pH، OC، P، K، HCO۳-، Cl-، SO۴-۲، Ca+۲ و Mg+۲ و Na+رسوبات به ترتیب برابر ۷۱.۴ درصد، ۴.۳۱ دسی زیمنس بر متر، ۷.۰۳، ۱.۲ درصد و ۲۲.۶۵، ۱۳۶.۳۱، ۷.۸۱، ۸.۷۵، ۴۱.۶۹، ۴۲.۳ و ۲۲.۱ میلیگرم بر لیتر است. بافت رسوبات، لوم و یا لوم شنی است. مقایسه میانگین غلظت فسفر در رسوبات کانالها نشان داد که رسوبات کانالهای آبشار بیشترین فسفر قابل جذب را نسبت به کانالهای نکوآباد (متوسط ۲۹ میلیگرم بر لیتر در مقابل ۱۶.۳ میلیگرم بر لیتر) دارند ولی از لحاظ کربن آلی بین رسوبات این کانالها اختلاف معنیداری ملاحظه نشد (متوسط ۲.۱۱ میلیگرم بر لیتر برای تمام کانالها). میزان سرب و کادمیم رسوبات بسیار ناچیز بود. مطالعه رسوبات انتقالی و دانه بندی رسوبات برجای مانده در کانالها نشان داد که عمده رسوبات ته نشین شده درطول کانالها، ناشی از اضافه شدن مواد زاید کشاورزی و نخاله ها میباشد. میزان رسوباتی که در نتیجه آبگیری از رودخانه زاینده رود وارد شبکه آبیاری میشوند و امکان ته نشین شدن آن ها وجود دارد، کم است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان