بررسی دقت مدل های انعکاس سنجی حوزه زمانی برای برآورد رطوبت خاک

استفاده از روش انعکاس سنجی حوزه زمانی TDR اخیرا به عنوان روشی غیرمخرب و سریع در تعیین رطوبت حجمی خاک شناخته شده است. کاربرد TDR نیاز به کالیبراسیون بر اساس ثابت دی الکتریک و رطوبت حجمی ارائه شده به دستگاه دارد. در این میان روابط تجربی متعددی بین ثابت دی الکتریک دستگاه و رطوبت حجمی منتشر شده که این معادلات بدون در نظر گرفتن تمامی خصوصیات خاک هستند. هدف از این تحقیق بررسی دقت مدل های ارائه شده برای خاک های حاوی ماده آلی است. این تحقیق در شرایط آزمایشگاهی در سه نوع خاک با بافت سبک، متوسط و سنگین و پنج سطح ماده آلی (۵‎/۰، ۲، ۵‎/۳، ۵ و ۵‎/۶ درصد) شامل کود لاشبرگ و در سه تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. در این تحقیق، از مدل های تاپ و همکاران (۱۹۸۰)، ترکیبی (۱۹۹۰)، مالیکی و همکاران (۱۹۹۶)، راس و همکاران (۱۹۹۲) و اولسزوک و همکاران (۲۰۰۴) استفاده شد. توانایی برآورد رطوبت حجمی هر یک از مدل ها با معیارهای جذر متوسط مربع خطا (RMSE)‎ و خطای نسبی (RE)‎ بررسی شد. نتایج نشان داد که مدل تاپ و همکاران (۱۹۸۰)، مالیکی و همکاران (۱۹۹۶)، و اولسزوک و همکاران (۲۰۰۴)، به ترتیب با ضریب همبستگی ۸۵‎/۰، ۸۴‎/۰ و ۸۴‎/۰ کمترین خطا و مدل ترکیبی (۱۹۹۰) و راس و همکاران (۱۹۹۲) بیشترین خطا را در برآورد رطوبت خاک داشتند. همچنین در این مدل ها با افزایش درصد ماده آلی و درصد رس، میزان خطای برآورد رطوبت خاک افزایش یافت.