برآوردی از دولت الکترونیک و الزام های حرکت در مسیر توسعه دولت الکترونیک

دولت الکترونیک به فرآیند استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات، برای بهبود عملکرد دولت گفته می­شود. پیشرفت و ارتقای سطح دولت الکترونیک در قالب خدمات دولت به دولت، دولت به شهروندان، دولت به صاحبان کسب وکارها و دولت به کارمندان، فرصت­ها و منافعی را برای دولت و شهروندان فراهم می­کند. گزارش ۲۰۲۰ سازمان ملل نشان­دهنده بهبود بیشتر روند جهانی توسعه دولت الکترونیک و انتقال بسیاری از کشورها از سطوح پایین­تر EGDI به سطوح بالاتر آن است. براساس این گزارش، قاره آسیا میانگین ارزش EGDI خود را از ۵۷۷۰/۰ در سال ۲۰۱۸ به ۶۳۷۳/۰ در سال ۲۰۲۰ افزایش داده و به دومین قاره پیشرفته در توسعه دولت الکترونیک تبدیل شده است. براساس داده­های گزارش سازمان ملل، ایران در شاخص توسعه دولت الکترونیک از بین کشورهای عضو سازمان ملل رتبه ۸۹ را به­دست آورده است. علاوه بر چالش­های سازمانی، اقتصادی، دموکراتیک و فناورانه که روند تحول دولت به دولت الکترونیک را در سطح دنیا با مشکل مواجه ساخته است، در ایران نبود یک متولی مشخص برای توسعه دولت الکترونیک، فقدان خدمات پشتیبانی دولت الکترونیک و فقدان یک شبکه الکترونیکی یکپارچه بین سازمان­ها و اداره­ها اصلی­ترین مشکل توسعه دولت الکترونیک است. توسعه دولت الکترونیک با تاثیرگذاری بر درآمد سرانه و رشد اقتصادی، درآمدهای مالیاتی کشور و افزایش مشارکت فعال مردم،  امنیت اقتصادی را ارتقا می­دهد. معرفی متولی واحد برای توسعه و تحول دولت الکترونیک، ایجاد پنجره واحد، ارتقای زیرساخت­های ملی و محلی و  ارتقای زیرساخت­های مخابراتی برای رفع چالش­های توسعه دولت الکترونیک در ایران پیشنهاد می­شود.