اثر بخشی آموزش راهبردهای یادگیری خود-تنظیمی (شناختی و فراشناختی) بر مولفه های خودکارآمدی، سلامت روانی و انگیزش تحصیلی دانش آموزان شهرستان آستارا

    مقدمه: این پژوهش به بررسی تاثیر آموزش راهبردهای یادگیری خود-تنظیمی (شناختی و فراشناختی) بر مولفه های خودکارآمدی، سلامت روانی و انگیزش تحصیلی دانش آموزان پرداخته است. روش پژوهش: جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر اول دبیرستان (دوره دوم) شهرستان آستارا در سال تحصیلی ۹۷-۹۶ بود. از میان این دانش آموزان به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای ۴۶نفر انتخاب شد و در دو گروه آزمایش و گواه به روش تصادفی همتاسازی و جایگزین شدند. ابزارهای مورد استفاده عبارت بودند از: پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پنتریچ و دی گروت،  انگیزش تحصیلی والرند و سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر. این تحقیق یک پژوهش آزمایشی میدانی حقیقی از نوع طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه گواه است. بعد از انجام پیش آزمون برای گروه های آزمایش و گواه ،گروه آزمایش در ۸جلسه ۹۰دقیقه ای تحت آموزش راهبردهای یادگیری شناختی و فراشناختی بر اساس پیشینه نظری پژوهش نانس و همکاران تحت عنوان برنامهe-Treal ( آموزش الکترونیک برای یادگیری مستقل) و پژوهش زیمبرمن و همکاران و نظریه راهبردهای شناختی و فراشناختی قرارگرفتند. آنگاه پس آزمون برای گروه های آزمایش وگواه انجام شد. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس چند متغیری(مانوا) و تحلیل واریانس تک متغیری( آنوا) بیانگر افزایش معنی دار خودکارآمدی، انگیز تحصیلی بود و از طرف دیگر شاهد کاهش نمرات مولفه سلامت روانی درگروه آزمایش شدیم. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که در میانگین نمرات خود کارآمدی گروهها تفاوت معنی داری وجود دارد. بدین معنی که خودکارآمدی در دانش آموزانی که تحت آموزش راهبرهای یادگیری قرارگرفته بودند افزایش داشته است