نقش تعاملی فناوری اطلاعات بر عملکرد و مدیریت مالی

نخستین برنامه انفورماتیک ایران به ۱۰ سال پس از آغاز به کارگیری کامپیوتر در ایران باز می گردد. این برنامه مستقل برای بخش انفورماتیک در برنامه پنجم عمران در سال ۱۳۵۱ توسط سازمان برنامه و بودجه تدوین و به مورد اجرا گذاشته شد. امروزه با گسترش ارتباطات و تجارت جهانی کارشناسان مدیرمالی و حسابداری نیز با مسایل پیچیده های رو به رو شده اند که در در گذشته وجود نداشته است. در مدت کمتر از ۲۰ سال، اینترنت از حد یک ابزار علمی پا را فراتر گذاشته و به جهت تنوع اهداف در منازل، دانشگاه، مدارس، شرکت های بازرگانی، سازمان های دولتی و غیره مورد استفاده قرار گرفته است. فناوری اطلاعات و دانش به عنوان یک منبع استراتژیک و یک شایستگی کلیدی برای انسان ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. و همه گروه های کار و کار عملی اذعان دارند، برای اینکه سازمان ها بتوانند در دنیای تجاری و رقابتی حضور مستمر و پایداری داشته باشند باید حول محور علم و دانش فعالیت کنند از این رو برای استفاده صحیح از این منبع پرمایه موضوع مدیریت دانش در دستور کار سازمان های پیشرو قرار گرفته است. هدف مقاله حاضر نقش تعاملی فناوری اطلاعات بر عملکرد و مدیریت مالی می باشد. نتایج نشان می دهد کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات برای ارتقاء کارایی و تعاملات اطلاعاتی بین دولت ها و همچنین درون دولت و شهروندان بنگاه های اقتصادی و مالی می باشد که موجب توانمندی شهروندان از طریق دسترسی به اطلاعات است. مهم ترین نتیجه این امر، افزایش رضایت مردم خواهد بود به شرطی که پیاده سازی دولت الکترونیکی به طور صحیح و با موفقیت صورت گیرد. فناوری اطلاعات می تواند به عنوان ابزاری قدرتمند در مدیریت مالی عمل کرده و ابزارهای موثرو کارامد برای همه وجوه مدیریت دانش شامل تسخیر، اشتراک و کاربرد دانش را تامین کند. توانایی فناوری اطلاعات در مدیریت مالی، نمایه، تلفیق، بایگانی و انتقال اطلاعات می تواند تحولی در گردآوری، سازماندهی، رده بندی و اشاعه اطلاعات ایجاد کند.