سیری بر پندهایی اخلاقی از گلستان سعدی

پندها و نصیحت هایی که در سایر کتب در وجوه مختلف از جمله اخلاق کشورداری و اخلاقیات فردی که به وضوح قابل مشاهده است باعث پیدایش ادبیات تعلیمی شده است ادبیات تعلیمی در تلاش است که اخلاقیات و خوب و بد را در قالب شعر و داستان های بعضا واقعی به مخاطب ارائه کند. در این مقاله سعی بر آن است که اندکی از بیشمار نصایح گلستان سعدی را بنا به سلیقه ی نویسنده و بامقایسه با قرآن کریم و روایات اسلامی و سایر آثار شعرا و نویسندگان کهن بررسی کنیم. توجه به رعیت و لزوم ابراز مهر و عطوفت که در باب اول گلستان در قالب حکایتهای کوتاه طرح شده است و همچنین تعداد این موضوع در آثاری همچون قابوسنامه و سیاست نامه باعث شد که نگاهی کوتاه به موضوع رعیت داشته باشیم. هم چنین قضاوت، غیبت و سرک کشیدن در زندگی مردم که در قرآن و روایات اسلامی مورد مذمت و نکوهش قرار گرفته است و سعدی نیز از این موارد چشم پوشی نکرده و حکایاتی در این باره ذکر نموده است. گلستان سعدی تنها به این موارد محدود نمی باشد و موارد مقایسه ای هم بسیار موجود می باشد این مقاله تنها نکته های معدودی از یک کتاب را مورد مطالعه قرار داده است.تحقیق کردن در اینموارد برای هر قشری لازم می باشد و برای هرگروهی از هر سلیقه ای می توان درس هایی پیدا کرد که باعث سعادت و بهروزی خواهد شد. سعدی در هشت باب در گلستان کوشیده تا راه و رسم زیستن را ارائه کند که حتی با گذشت زمان زیادی هنوز هم تازگی داشته باشد.