اتحاد و همدلی از منظر نهج البلاغه

اتحاد میان مسلمانان از جمله مقولاتی است که از ابتدای ظهور اسلام مورد توجه قرآن کریم و پیامبر (ص) و سایر اولیای دین بوده است. در کتاب نهج البلاغه نیز بر گوهر وجودی انسان ها تاکید شده و براین اساس نمی توانند به سرنوشت یکدیگر بی تفاوت باشند. روش این تحقیق ازنوع توصیفی تحلیلی بوده و بصورت کتابخانه ای انجام شده است. دستاورد پژوهش دلالت دارد براینکه در نهج ابلاغه انسان ها برابر در خلقتند یا برادر در دینداری. در تعریف اتحاد از نوع اسلام، دو مفهوم همزمان مورد توجه قرار گرفته است یکی اجتماع و با هم بودن، و دیگری محبت و الفت و مهربانی و این مقاله با توجه به این دو مقوله مهم و اساسی یعنی اتحاد و همدلی نگاشته شده است.