تبیین مفهوم حیات غیر مستقر

از عناصر اصلی برای تحقق جنایتی که علیه تمامیت جسمانی اشخاص، وجود انسانی است که جانی او را در حال زندگانی یا مرگ، در نفس یا ما دون آن، مورد تعدی قرار می دهد. تشخیص این که انسان در چه حالی زنده و در چه حالی مرده به شمار می آید، آثار مهمی را به دنبال دارد که شاید مهم ترین اثر حقوقی آن در باب ارث و مهم ترین اثر کیفری آن در باب جنایات، قصاص و دیات باشد. در این میان مفهوم حیات غیر مستقر یا زندگی ناپایدار نقش اساسی را حسب مورد در ثبوت قصاص یا دیه ایفا می کند. این پژوهش با تحلیل داده های موجود در منابع معتبر فقهی، در پی یافتن پاسخ به پرسش اصلی ماهیت زندگی، مرگ و زندگی ناپایدار در فقه امامیه و در گام پسین در صدد یافتن مصادیقی برای آنها است.