بررسی نقش سامانه خود مراقبتی مبتنی بر گوشی همراه هوشمند درهمه گیری ویروس کووید ۱۹
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 179
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
THPC04_055
تاریخ نمایه سازی: 29 دی 1400
چکیده مقاله:
مقدمه:خود مراقبتی یک اقدام مهم در مدیریت، ارائه مراقبت و پیشگیری با همه گیری ویروس کووید ۱۹ است. مطالعه حاضر باهدف تعیین نقش سامانه خود مراقبتی مبتنی بر گوشی همراه هوشمند در اپیدمی کووید ۱۹ انجام شد. روش اجرا: در این مطالعهمروری که در سال ۱۴۰۰ انجام شده است، با استفاده از مقالات نمایه شده در پایگاه های اطلاعاتی پروکوییست، اس.آی.دی، مگیران،آوید، ایرانداک، ایرانمدکس، ساینتسدایرکت، کورنس ، گوگل اسکالر و اسکوپوس استفاده شد. مجموعه مقالات بررسی شده مربوطبه ۱۵ سال اخیر (از سال ۲۰۰۶ تاکنون) به زبان های فارسی و انگلیسی که از مقالات پژوهشی داوری و چاپ شده بودند، انتخاب وبا رویکرد تحلیل محتوا مورد بررسی قرار گرفتند . یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعات نشان داد سامانه خود مراقبتی مبتنی برگوشی همراه ، بعنوان انفورماتیک سلامت مشتری به منظور تسهیل در فراینده های خود مراقبتی پتانسیل لازم جهت آموزش بهافراد سالم و بیمار و اعضای خانواده آنها در مورد بهداشت شخصی، خودمراقبتی مرتبط با پیشگیری و کنترل عفونت و نحوه مراقبتاز اعضای خانواده مشکوک و مبتلا به بیماری کووید- ۱۹ می باشد که تا حد امکان از گسترش و شیوع ویروس کووید ۱۹ پیشگیریکنند.نتیجه گیری: فناوری تلفن های همراه می توانند با اتصال افراد به ارائه دهندگان مراقبت در هرنقطه ای و هرزمانی امکاندسترسی سریع به اطلاعات، کاهش هزینه ها، تسهیل مراقبت از راه دور و افزایش راندمان مراقبت باکیفیت را به دنبال داشته باشند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سکینه مطیرزاده
دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش بهداشت، گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
هاجر تمیمی
دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش بهداشت، گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران