آینده اکوتوریسم خلیج فارس

گرمایش جهانی موجب گرم شدن زمین سطح زمین و اقیانوس ها شده است. استفاده بیش از حد ازسوخت های فسیلی، تغییر کاربری اراضی، افزایش جمعیت جهان، گسترش روز افزون فعالیت هایصنعتی برای تامین رفاه و نیاز های جمعیت کره زمین، موجب شده است تا پس از انقلاب صنعتیبه تدریج تغییرات مشهودی در اقلیم کره زمین به وجود آید که بارزترین آن افزایش متوسط دمایکره زمین و افزایش پدیده های جدی اقلیمی است. مدل های آب و هوایی نشان می دهند که افزایشدما در برخی از نقاط دنیا در آینده ای نسبتا دور از حد تحمل انسان ها بیشتر خواهد شد. اینشرایط می تواند خطراتی را برای منطقه خلیج فارس ایجاد کند که مهمترین آنها عبارتند ازموج های گرمایی که می تواند منطقه را غیرقابل سکونت سازد و بالا آمدن سطح آب به دلیل پایینبودن سطح زمین اطراف خلیج فارس که می تواند مناطق وسیعی را زیر آب ببرد.در این مقاله ابتدا داده های روزانه پارامترهای اقلیمی، میانگین دمای خشک، میانگین دمایحداقل و حداکثر، میانگین بارش، میانگین رطوبت نسبی، میانگین حداقل رطوبت نسبی، میانگینساعات آفتابی و میانگین سرعت باد ۹ ایستگاه های همدیدی استان های بوشهر و هرمزگان که دارایدوره آماری ۳۰ ساله (۲۰۱۶-۱۹۸۷) بوده اند استخراج و پس از بازسازی داده های مفقود شده و آزمون های همگن سازی داده ها و کفایت داده ها، به بررسی شرایط آسایش اقلیمی مناطق مذکور دربازه های زمانی ماهانه با استفاده از مدل های زیست اقلیمی پرداخته شد و با استفده از GISاطلاعات مذکور مکانیابی و پهنه بندی گردد. جهت ارزیابی شرایط تغییرات آب و هوایی پارامترهایمذکور در نوار ساحلی خلیج فارس که یکی از مهمترین نواحی جمعیتی و اقتصادی کشور است،طی دهه های آینده از روش مدل ریز مقیاس نمایی آماری استفاده گردید و پارامترهای اقلیمی ایستگاه های منتخب برای ۵۰ سال آینده، شبیه سازی و با دوره پایه مقایسه و ارزیابی شده است.سپس با خروجی داده های مدل آسایش زیست اقلیم آینده منطقه با استفاده از سیستم اطلاعاتجغرافیایی پهنه بندی گردید. نتایج نشان می دهد که محدود ه های آسایش زیست اقلیم منطقهمورد مطالعه از بعد زمانی و وسعت تغییر قابل ملاحظ های خواهد کرد.