طراحی شاخص ها، مدل مدیریت بهینه گردشگری برای مدیریت مقاصد گردشگری با تاکید بر جزایر خلیج فارس (مطالعه موردی: جزیره کیش)

با رشد گردشگری در جزیره کیش خواسته های جدیدی را به جزیره وارد کرده است .از یک سو،گردشگری با جذب ساکنان جزیره به سمت گردشگری به عنوان ابزاری برای افزایش اقتصاد، بهتنوع اقتصادی کمک می کند .از سوی دیگر، این جزیره به لحاظ زیست محیطی و اجتماعیآسیب پذیر است و حتی مکان که توسط بازدیدکننده گسترده تر و جهانی دنبال می شود، بسته بهاقدامات مدیریتی و تحولات انجام شده، در معرض خطر است. یک سیستم مدیریتی مورد نیازخواهد بود که سلامت جزیره کیش را ارزیابی و اطمینان دهد و تصویر دقیق از تاثیرات گردشگری،مثبت و منفی، در جامعه، محیط زیست، اقتصاد و تجربه بازدید کننده را ارائه دهد. مدل مدیریتبهینه گردشگری رویکردی برای مدیریت گردشگری پایدار در سطح مقصد با تمرکز بر ادغامارزش های اجتماعی، زیست محیطی و اقتصادی یک مقصد به جای در نظر گرفتن تاثیرات در سطحخاص منطقه است. این مدل از طریق ادغام این عناصر، یک تصویر در حال تغییر از اثراتگردشگری در جزیره کیش را فراهم می کند و آنها را با برنامه های استراتژی گسترده تر و مدیریتفرآیندها در مقصد پیوند می دهد. به طور مطلوب، شاخص ها و برنامه های نظارتی که توسط مدلمدیریت بهینه گردشگری مورد استفاده قرار می گیرند، در سیستم های نظارت بالقوه و موجود ودیگر سازما نهای دولتی ادغام خواهند شد، بنابراین یک گزارش از سلامت جزیره ارائه خواهد شدکه نه تنها گردشگری بلکه سایر صنایع اساسی و خصوصیات زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادیرا نیز مورد توجه قرار می دهد.