تعزیه و آثار آن بر بالندگی تئاترایران
محل انتشار: اولین همایش ملی علوم انسانی وحکمت اسلامی
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 134
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCHIW01_146
تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1400
چکیده مقاله:
تعزیه، نمایشی است که در آن واقعه ی کربلا به دست افرادی که هر یک نقشی از شخصیتهای اصلی را بر دوش دارند، نشان داده میشود. تفاوت دیدگاه دینی در هر جامعهای ،باعث تفاوت دیدگاه هنرمند شده است. نمایش های مذهبی قرون وسطی در انگلستان و فرانسه و تعزیه در ایران و یا تئاتر نو ژاپن نمونه آن است. درتئاتر مذهبی قرون وسطای اروپا(مصائب و آلام مسیح(ع))و تعزیهء ایران(مصائب حضرت سیدالشهدا حسین بن علی (ع))قابل مشاهده است. تئاتر دینی به مسایل روحانی، پرداخته و همواره اشخاصی در رتبهء پیامبران و اولیا یا قدیسین را به عنوان شخصیت محوری مورد توجه دارد. هنرنمایشی تعزیه از یکسو به بالندگی تئاتر در ایران کمک کرده و از سوی دیگر، نشانی هنری از مذهب شیعه است. آیین شبیه خوانی ،شکلی از نمایش مذهبی و سنتی ایرانی است. هر چند بسیاری ریشه شبیه خوانی را به پیشینه های هنر نمایش در ایران باستان و به واسطه مراسمی همچون سوگ سیاوش نسبت می دهند اما این نکته محرز است که سر آغاز هنر نمایش اسلامی ،مبتنی بر حکمت اسلامی می باشد. هنر اسلامی مبتنی بر معرفتی است که خود سرشت روحانی دارد. معرفتی که استادان سنتی هنر اسلامی آن را"حکمت" نام نهاده اند.این پژوهش در پی شناخت حکمت اسلامی هنرنمایش مذهبی تعزیه(شبیه خوانی) ،تاریخ پیدایش و تاثیر آن بر رشد وبالندگی هنر نمایش (تئاتر) می باشند .روش تحقیق کیفی وگردآوری داده ها طی مطالعه کتابخانه ای و تحقیقات میدانی ،مشاهده انجام شده است. روش شناسی تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی در نظر گرفته شده است .
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شاهد پیوند
دانشجوی مقطع دکتری رشته پژوهش هنر دانشگاه پردیس بین المللی کیش گروه هنر واحدپردیس کیش دانشگاه آزاداسلامی تهران ایران گروه مدیریت دانشکده مدیریت دانشگاه تهران تهران ایران