بررسی برگردان پاره ای آیات الاحکام در ترجمه قرآن آیت الله یعقوب جعفری

از نیمه دوم قرن چهارم هجری که اجازه رسمی ترجمه قرآن صادر شد تا اوایل قرن چهاردهم بیش از هزار ترجمه به زبان فارسی نگاشته شد که ویژگی مهم همه آنها تحت اللفظی بودنشان است. از اواسط قرن چهاردهم که یک تحول اساسی در برگردان قرآن رخ داد و شیوه هزار ساله ترجمه های تحت اللفظی جای خود را به ترجمه های مفهوم گرای امروزی سپرد، صدها ترجمه دیگر هم به میراث معنوی جامعه اضافه شد. اما طلایی ترین دوره آن در چند دهه اخیر رخ داد که زبان ترجمه به اوج شکوفایی می رسد و»نهضت ترجمه پژوهی قرآن«پدیدار می شود و ترجمه های فراوانی به زبان فارسی عرضه می گردد و سیر صعودی ترجمه ها به سمتی می رود که از زبانشناسی، معنا شناسی، نشانه شناسی، کارکرد شناسی و فن ترجمه هم بهره می گیرد و مباحث فراوانی پا به عرصه می گذارد و دانش نوین نقد ترجمه های قرآن پی ریزی می گردد. یکی از آخرین ترجمه های فارسی قرآن ترجمه آیت الله یعقوب جعفری از فضلای حوزه علمیه قم و مولف تفسیر دوازده جلدی»کوثر«است که در آخرین مراحل بازنگری انتشارو است. از آنجا که مترجم فرزانه علاوه بر تفسیر در دانش فقه هم صاحب نظر است و فقیه طراز اول به شمار می آید که آثار علمی متعددی در حوزه های مختلف علوم اسلامی دارد، برخی دقت نظرهایی را در برگردان آیات الاحکام معمول داشت که پاره ای از آنها در مقال کنونی که به شیوه توصیفی- تحلیلی تدوین شده مورد بررسی قرار می گیرد.