اثرات افزودن تفاله انار به جیره های حاوی منابع مختلف اسید چرب بر مصرف مواد مغذی و رفتار تغذیه ای گاوهای شیرده یک بار زایش هلشتاین

سابقه و هدف: گاوهای یک بار زایش نسبت به چند بار زایش عموما به pH پایین، غلظت بیشتر اسیدهای چرب فرار و ایجاد اسیدوز شکمبه ای پس از زایش حساسیت بیشتری دارند که احتمالا به علت تفاوت در الگوی تغذیه ای و تنوع در مصرف مواد مغذی می باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی نسبت اسیدهای چرب امگا-۶ و امگا-۳ در جیره ها با یا بدون پوسته انار به عنوان یک منبع غنی از آنتی اکسیدان، بر مصرف مواد مغذی، رفتار تغذیه ای و جداسازی گاوهای یک بار زایش هلشتاین است. مواد و روش ها: گاوهای هلشتاین یک بار زایش (تعداد = ۱۲) به طور تصادفی به یک طرح مربع لاتین با ترتیب فاکتوریل ۲×۲ از تیمارها تقسیم شدند. هر دوره ۲۸ روز با ۲۱ روز عادت دهی به جیره و ۷ روز برای جمع آوری داده و نمونه ها به طول انجامید. جیره (۵/۱ درصد ماده خشک) حاوی چربی کلسیمی روغن ماهی (CaFO) یا چربی پالم (PAF) همراه با پوسته انار (+PP، ۷/۸ درصد ماده خشک) یا بدون پوسته انار (–PP) بود. یافته ها: برای گاوهای تیمار PAF، مصرف کربوهیدرات های غیرالیافی و چربی بالاتر از تیمار CaFO بود. همچنین مصرف ماده خشک، انرژی، ماده آلی، پروتئین، الیاف نامحلول در شوینده خنثی، کربوهیدرات های غیرالیافی و چربی در گاوهای مصرف کننده جیره های +PP نسبت به گاوهای –PP بالاتر بود. مصرف ذرات باقیمانده بر الک ۸ میلی متر، سینی، peNDF۸ در گاوهای تیمار +PP نسبت به تیمار –PP بالاتر بود. گاوهای تغذیه شده با تیمار PAF نسبت به CaFO زمان نشخوار کمتری بر اساس دقیقه بر کیلوگرم الیاف شوینده خنثی، peNDF۸ و peNDF۱.۱۸ مصرفی داشتند. همچنین گاوهای تیمار PAF زمان جویدن کمتری بر اساس دقیقه بر کیلوگرم peNDF۸ و peNDF۱.۱۸ مصرفی نسبت به تیمار CaFO داشتند. در گاوهای تیمار –PP نسبت به تیمار +PP جداسازی بر علیه قطعات بلند و peNDF۱.۱۸ و به نفع ذرات متوسط بیشتر بود. گاوهای تیمار –PP تعداد دفعات مصرف خوراک بیشتر و طول و فاصله هر وعده مصرف خوراک کمتر داشتند. زمان نشخوار و جویدن بر اساس دقیقه بر کیلوگرم peNDF۱.۱۸ مصرفی در گاوهای تیمار –PP کمتر از تیمار +PP بود. نتیجه گیری: در شرایط این آزمایش و در گاوهای یک بار زایش، گاوهای مصرف کننده PAF زمان جویدن و نشخوار کمتری بر اساس دقیقه بر کیلوگرم peNDF مصرفی نسبت به تیمار CaFO داشت اما رفتار جداسازی و الگوی خوردن تحت تاثیر قرار نگرفت. افزودن پوسته انار باعث افزایش مصرف مواد مغذی، کاهش جداسازی بر علیه قطعات بلند و الیاف جیره، و همچنین کاهش تعداد وعده ها و افزایش مدت زمان هر وعده مصرف خوراک گردید.