نقش عوامل هیدرواقلیمی در رویکرد سیل با اهداف مدیریت محیطی (منطقه مورد مطالعه: شهرستان کیاکلا تا شهرستان شیرگاه پایین دست حوضه رود تالار)

ایران با دارا بودن ۳۱ مورد از ۴۰ نوع بلای طبیعی ثبت شده، یکی از آسیب پذیرترین کشور های جهان است. با توجه به سیلاب هایی که همه ساله در ایران به وقوع می پیوندد و باعث مخاطراتمی شود درک بیشتر از تاثیرات سیلاب بر محیط های انسانی و طبیعی بسیار مهم است. در این پژوهش پهنه های سیل گیر در روستاهای شهرستان کیاکلا تا شهرستان شیرگاه که در مسیر رودخانه تالار قرار دارند باتهیه آب نمودها و تخمین پارامترهای هیدرولوژیکی با استفاده از سیستم مدل سازی حوضه های آبخیز WMS مشخص شده اند، ضمن این که به بررسی مخاطرات محیطی و مدیریت سیلاب با ارائه راهکارهای اجرایی پرداخته شده است. ازداده های رقومی ارتفاعی با دقت ۱۰ متر، وساعتی بارش و دبی ساعتی جهت ترسیم مقاطع عرضی ۵۰ ،استخراج انواع هیدروگراف ها، و پهنه بندی سطوح سیل گیر و شناسایی محدوده های احتمالی خطر سیل در نواحی روستایی پیرامون کانال های حوضه در قالب انواع مدل های هیدرولوژیکی موجود در نرم افزار WMS استفاده شده اند. بررسی ها نشان می دهند بیشترین گسترش پهنه های سیلاب احتمالی در مقطع ۲ واقع در روستای نجاری کلای قدیم با عمق -۱/۳ متر، مقطع ۱۲ در روستای دی و کلای سفلی با عمق ۱/۴۳ متر، مقطع ۲۰ در روستای حاجی کلا با عمق ۱/۷۷ متر، مقطع ۲۶ در روستای اسکندرکلا با عمق ۲/۵۱ متر و مقطع ۲۷ در روستای تالار پشت علیا با عمق ۱/۱ متر در محدوده های بحرانی خطر هستند و وضعیت آب در این مقاطع حاکی از برابری سطح فعلی آب و سطح بحرانی اب را دارد.