دریاچه سیاه کوه و تراس های هویت ساز آن

دستگاه معرفتی تاویلی یکی از دستگاه هایی است که امروزه در ژئومورفولوژی مطرح شده است. این دستگاه دارای مفاهیم و بنیان های نظری است. در این پژوهش با چهار مفهوم هویت مکانی، نگاره سرزمینی، زمین متن و منطق چیدمان فضایی در قالب نمونه موردی معرفی می شوند تا مخاطبان با این دستگاه آشنایی پیدا کنند. محدوده مورد مطالعه چاله سیاکوه یا چاله اردکان-یزد است. روش پژوهش پدیدارشناسی است. نتایج به صوررت دو گزاره تدوین شد: ۱- نگاره چاله سیاه کوه در کواترنر دریاچه ای بوده که تراس های آن شاهدی بر این ادعا هستند ۲- «هویت مکانی» یادگاری از حافظه تاریخ طبیعی از گذشته های دور است، منطق چیدمان فضایی سازمندی های اجتماعی را بیان میکند. ۳- سازمندی های شهری میبد و عقدا بر تراس اول و اردکان بر بستر دریاچه بنا شده اند