خوانش پسااستعماری داستان های جومپا لاهیری و گلی ترقی براساس نظریه هومی بابا

یکی از مهم ترین حوزه های مطالعاتی جدید که می توان در مورد فرهنگ کشورهای درحال توسعه در دوره پس از حاکمیت استعمار به آن پرداخت، مطالعات پسااستعماری است. استعمار بر هویت، روش زندگی و فرهنگ مردم در سراسر دنیا تاثیر عمیقی داشته است. نقد پسااستعماری در جایگاه یکی از رویکردهای ادبیات تطبیقی و مطالعات فرهنگی، بازخوردهای استعمار را در متون ادبی جلوه گر می سازد و بیان گر رابطه فرهنگ و امپریالیسم؛ به ویژه در جهان سوم است. هومی بابا یکی از مهم ترین نظریه پردازها در زمینه خوانش پسااستعماری معاصر است که به بحث فرهنگی - روانشناستی امپریالیسم؛ به ویژه از دیدگاه شرقی آن پرداخته است. این پژوهش به شیوه توصیفی- تحلیلی و براساس نظریه پسااستعماری هومی بابا، داستان هایی از دو نویسنده زن هندی و ایرانی؛ یعنی جومپالاهیری و گلی ترقی را مورد بررسی و تطبیق قرارداده است تا با واکاوی آثار آنها، نزدیکی و شباهت دیدگاه دو نویسنده را در زمینه مسایل مربوط به دیدگاه پسااستعماری تحلیل نماید. نمایاندن دوگانگی های فرهنگی، تاثیر زبان بر مهاجران، تاکید بر سنتها و اصالت ها به منظور مقاومت فرهنگی در برابر استعمارگر، نشان دادن زندگی فرودستان و به حاشیه رانده شدگان و از خود بیگانگی فرهنگی از محورهای مشترک در آثار لاهیری و ترقی است.