بازسازی و بازتوانی پس از وقوع مخاطرات طبیعی

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 245

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HCSCONF03_002

تاریخ نمایه سازی: 2 بهمن 1400

چکیده مقاله:

با توجه به اینکه مخاطرات طبیعی یک امر غیر منتظره و غافل گیر کنده هستند و سالانه جان و مال تعداد زیادی از مردم جهان را می گیرند، پس می توان گفت در هر زمانی و برای هر فردی اتفاق بیفتد. موقعیت قرارگیری فلات ایران بر روی کمربند زلزله و نظر به تنوع آب و هوایی آن، این کشور یکی از شش سرزمینی است که بیشترین تلفات انسانی و خسارات مالی ناشی از بلایا را تجربه کرده است. در چنین وضعیتی مردم بسیار آسیب پذیر و نیازمند حمایت دیگران می شوند. مددکاران حرفه ای در حین بحران، در پس از بحران، بازتوانی و توانمند سازی گروههای آسیب دیده نقش به سزایی در جلوگیری از آسیب های فردی و اجتماعی بعد از وقوع بحران ها دارند. هنگامی که یکی از مخاطرات طبیعی رخ می دهد مردم یک اجتماع با مشکل مشترکی روبه رو می شوند که بخش عظیمی از افراد را درگیر می کند. این مقاله به مداخلات مددکاری اجتماعی برای رسیدن به هدف بازتوانی و توانمند سازی بعد از بحران اشاره می کند که معین می کند برای بازسازی و بازتوانی پس از بحران ها باید از مددکاری جامعه ای که یکی از روشهای مددکاری است کمک گرفت چرا که از یک سو مشکل مشترک تمامی جامعه را در بر گرفته و از سوی به دلیل عدم نیروی ماهر و متخصص امکان مداخلات فردی و گروهی برای پاسخگویی به نیازهای همه افراد جامعه وجود ندارد. همچنین مقاله در تلاش بازبینی و سنجش اسکان موقت پس از حوادث طبیعی و راه حل هایی در جهت بهبود بخشیدن مولفههای کیفی آن فراخور با نیاز آسیب دیدگان و پیشرفت کیفیت مسکن موقت است. از این رو هدف اصلی رفع نیاز های آسیب دیدگان و هچنین بالا بردن سطح رضایت آنها و ایجاد امنیت در منطقه و نیز ایجاد آسایش و آرامش است.

نویسندگان

فرنوش سادات عمرانی

کارشناس ارشد مهندسی معماری، گروه معماری و شهرسازی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی،اصفهان، ایران

افروز رحیمی آریایی

هیات علمی گروه معماری، گروه معماری و شهرسازی، دانشکده فنی و مهندسی، موسسه آموزش عالی سپهر، اصفهان، ایران

نرگس سلطانی

هیات علمی، گروه معماری و شهرسازی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی، اصفهان، ایران