بررسی و ارزیابی سطح بلوغ مدیریت سرمایه انسانی در سازمان های بخش دولتی شهر اصفهان

سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 150

فایل این مقاله در 37 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPMI-4-4_004

تاریخ نمایه سازی: 3 بهمن 1400

چکیده مقاله:

امروزه صاحبنظران به منظور رسیدن به مزیت رقابتی پایدار معتقدند، مدیریت بر منابع انسانی مهمترین عامل به حساب می آید، آنها معتقدند که سرمایه انسانی، به دلیل کمیابی، ارزشمندی، جانشین ناپذیری و تقلیدناپذیری، بسیار با اهمیت است. بدون شک مزیت استراتژیک پایدار نصیب سازمان هایی خواهد شد که بتوانند بهتر از سایرین، تیم هایی مشتمل بر بهترین و درخشان ترین استعدادهای انسانی را جذب، پرورش و حفظ نمایند. بر همین اساس در سال های اخیر مفهوم مدیریت سرمایه انسانی که نشان دهنده حد اعلای توجه و تمرکز بر انسان است مطرح شده است. با توجه به مطالب فوق در این مقاله که حاصل یک پژوهش میدانی از شاخه کاربردی است محققین درصدد برآمدند تا میزان سطح بلوغ مدیریت سرمایه انسانی در سازمان های بخش دولتی شهر اصفهان اندازه گیری نمایند. تجزیه و تحلیل یافته های مربوط به مولفه های سطح بلوغ مدیریت سرمایه انسانی در سازمان های بخش دولتی نشان داد که میانگین نمره شیوه های اعمال رهبری ۷۰/۲، میزان مشارکت ۹۴/۱، دسترسی به دانش ۱۷/۲، بهینه سازی و آموزش نیروی انسانی ۸۱/۲ و ظرفیت یادگیری ۷۰/۲ بوده است. مقایسه میانگین نمره مولفه های سطح بلوغ مدیریت سرمایه انسانی در سازمان های مورد مطالعه نشان داد که سطح بلوغ مدیریت سرمایه انسانی در سازمانهای مذکور کمتر از سطح متوسط بوده است. میانگین نمره سطح بلوغ مدیریت سرمایه انسانی در ۱۶ سازمان بین ۵۱/۴۱ تا ۳۸/۵۳ در نوسان بوده است که بر اساس مدل باسی و مک مورر کلیه سازمان های مورد مطالعه دارای سطح بلوغ ضعیف میجباشد که در پایان به ارائه راهکارهایی برای ارتقاء سطح بلوغ مدیریت سرمایه انسانی مبادرت شده است.

نویسندگان

علیرضا شیروانی

استادیار گروه مدیریت،واحد دهاقان،دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان،ایران

مسعود شفیعیه

کارشناس ارشد مدیریت دولتی

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Ansari, M. I. (۲۰۰۵). Increasing Return on Human Capital. Tadbir ...
  • Armstrang, Michael. (۲۰۰۶), A handbook of human resource management practice/ ...
  • Bambergger, P., & Moshlom, I. (۲۰۰۵). Human Resources Strategy. Translated ...
  • Bassi, L and Daniel McMurrer. (۲۰۰۷). Maximizing your Return on ...
  • Becker, Gary Stanley, ۱۹۹۳, Human Capital, University of Chicago Press ...
  • Bozbura, F, Beskese, A, kahreman. C(۲۰۰۷) , Prioritization of human ...
  • Cooper, g,(۲۰۰۵) leading Human capital and the global Economy, pp ...
  • Expectation, Y. (۲۰۰۴). Analysis of the Relationship between Technology and ...
  • Jones, G. (۱۹۹۷). Education Economics. Translated by: M. Emadzadeh, Isfahan: ...
  • Jozi, N. (۲۰۰۲). Developing Strategies for Human Resource Development. Journal ...
  • Kaplan, R., & Norton, D. (۲۰۰۵). Strategy for the Transformation ...
  • Keramati, M. A. (۲۰۰۶). The Role of Human Capital and ...
  • Mahmoudi, V. (۲۰۰۶). Human Capital, Human Capacity. Journal of Political ...
  • Naderi, A. (۲۰۰۲). Human Capital and Economic Growth: From Theory ...
  • Offstein, E, and Gnyawli, D , Cobb, A(۲۰۰۵) , A ...
  • Shahvazian, M., & Alavi Rad, A. (۲۰۰۷). The Contribution of ...
  • Soliman, Fawzy & Spooner, Keri (۲۰۰۳), Implementing knowledge management: role ...
  • Tracy, Bruce j., Nathan, Arthur E. (۲۰۰۲) "The strategic and ...
  • Walker. David M. (۲۰۰۲), A Model of strategic human capital ...
  • Zhu, chew, I, Spangler, W(۲۰۰۵), CEO transformational leadership and organizational ...
  • نمایش کامل مراجع