اثربخشی تئاتردرمانی بر مهارت های عاطفی افراد مبتلا به اسکیزوفرنی

مقدمه: تئاتردرمانی یکی از روش های درمانی موثر در آموزش مهارت های ارتباطی می باشد. به دلیل نقص در مهارت های کلامی و غیرکلامی بدن، تنظیم و ابراز هیجانات و درنتیجه متاثر سازی رضایت از زندگی افراد مبتلا به اسکیزوفرنی این مطالعه با هدف بررسی تاثیر تئاتردرمانی بر مهارت های هیجانی این افراد انجام شد.روش کار: نمونه های این مطالعه کار آزمایی بالینی به صورت تصادفی ساده از بین بیماران مراجعه کننده به مرکز کاردرمانی اعصاب و روان آتیه سمنان انتخاب شدند و در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. تئاتر درمانی در یک برنامه ی ۸ جلسه ای طی دو هفته به مدت ۶۰ دقیقه به صورت گروهی اجرا شد. پرسشنامه های هوش هیجانی بار-آن قبل و بعد از مداخله در هر دو گروه انجام شد و نتایج پس از بررسی نرمالیتی طبق آزمون کولموگروف- اسمیرنوف با استفاده از آزمون تی زوجی بررسی شدند.یافته ها: در این مطالعه ۲۰ فرد مبتلا به اسکیزوفرنی که شامل ۶ نفر خانم و ۱۴ نفر مرد شرکت کردند. هر یک از افراد به صورت تصادفی ساده در دو گروه درمان و کنترل به تعداد ۱۰ نفر (گروه درمان شامل ۵ خانم و ۵ آقا، گروه کنترل ۱ خانم و ۹ آقا) قرار گرفتند. بررسی داده ها نشان داد تفاوت معنیداری در هیچ یک از این خرده مقیاس های پرسشنامه های هوش هیجانی بار-آن در گروه درمان در مقایسه با کنترل با سطح معناداری ۵ درصد دیده نشد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه می توان عنوان کرد تئاتردرمانی در این گروه از بیماران تاثیر چندانی بر هوش هیجانی ندارد؛ اما می توان ازاین روش به صورت مکمل در جهت تغییر رفتار، کاهش علائم افسردگی با استفاده از روش های مختلف مانند ارائه خود، انحراف از نقش و پیش بینی آینده که به آن ها برای صحبت و بازی با دیگران انگیزه می دهد، منجر شود، استفاده کرد.