بررسی تاثیر عوامل مادری، جنینی و محیطی در زمان زایش گاوهای شیری

در لاین های گوشتی، انتخاب ژنتیکی بر اساس وزن بدن موجب بهبود عملکرد جوجه های گوشتی شده است، ولی بر روی صفت تولیدمثلی مرغهای مادر گوشتی بخصوص خروس ها تاثیر منفی گذاشته است. شناخت خصوصیاتی که موجب کاهش باروری خروس ها می شوند، شاید در بهبود باروری خروس ها موثر باشد. کاهش باروری گله های مرغ مادر ممکن است بخاطر باروری پایین تعدادی از خروس های داخل گله باشد که در نهایت موجب پایین آمدن تولید نهایی گله می شود. جهت داشتن یک جفت گیری موفق، خروس ها باید از لحاظ فیزیولوژیکی و رفتاری به بلوغ کامل رسیده باشند. مشکلات باروری ممکن است بخاطر فیزیک نامناسب خروس ها و یا عدم وجود رفتارمناسب جنسی باشد. در گله های مرغ مادر گوشتی که از نژاد کورنیش حاصل شده اند، مشکلات باروری ناشی از مشکلات فیزیکی دیده می شود. جهت بررسی تاثیر خصوصیات فیزیکی خروس ها بر عملکرد تولیدمثلی گله های مرغ مادر گوشتی، خروس های موجود در یک سا لن گله گوشتی پس از ارزیابی فنوتیپی اولیه، بر اساس طول شنک پا به سه گروه تقسیم شدند. اطلاعات مربوط به باروری و میزان تفریخ جوجه های حاصل از این سه گروه، در طی ۱۵ هفته بعدی دوران تولید ( سن ۵۱ -۳۷ هفتگی) جمع آوری و مورد بررسی و آنالیز آماری قرار گرفت. آنالیز اطلاعات بدست آمده نشان داد که میزان هچ خروس های گروه شنک پای کوتاه کمتر از بقیه بود و تعداد جوجه کمتری از مرغ های این گروه تفریخ شدند.