بررسی اثر کورکومین بر آسیب ایسکمی- رپرفیوژن کلیوی در سگ

پانزده قلاده سگ بالغ سالم نژاد بومی و از جنس نر به ۳ گروه مساوی ویتامین C، گلیسرول فرمال و کورکومین تقسیم شدند. پس از گذشت ۱۵ روز از نفرکتومی راست، شریان های کلیه چپ به مدت ۴۵ دقیقه برای ایجاد ایسکمی- رپرفیوژن مسدود شدند. ویتامین C (mg/kg۱۰۰، Vit C)‎، گلیسرول فرمال (GF)‎ و کورکومین (mg/kg۱۰، Cur)‎ ده دقیقه پیش از انسداد عروقی در گروه های مورد مطالعه به صورت داخل وریدی تزریق شدند. در پایان ۴۵ دقیقه، عروق کلیه باز شده و پس از ۴۸ ساعت حیوان آسان کشی شده و نفرکتومی بلافاصله انجام گردید. از نمونه های بافتی کلیه مقاطع میکروسکوپی تهیه و مورد بررسی هیستوپاتولوژی قرار گرفت. همچنین از یک گرم بافت کلیه برای اندازه گیری شاخص های اکسیداتیو کاتالاز (CAT)‎، سطح تیول (Thiol)‎ و مالون-دی آلدهید (MDA)‎ استفاده گردید. درصد نکروز لوله ای در گروه های Vit C، GF و Cur به ترتیب ۸۶‎/۱±۱۲‎/۷، ۲۶‎/۲±۳۵‎/۸ و ۲۸‎/۲±۶۲‎/۴ بوده و تفاوت معنی داری را نشان نداد (۰۵‎/۰P?). درصد کست های ادراری در گروه های Vit C، GF و Cur به ترتیب ۷۳‎/۱±۷‎/۳، ۰۲‎/۴±۱۳‎/۱۳ و ۵۲‎/۱±۸۶‎/۴ و در گروه GF به طور معنی داری بیشتر از دو گروه دیگر بود (۰۵‎/۰P?). فعالیت آنزیم کاتالاز بافتی و میزان MDA به ترتیب در گروه Vit C و GF به طور معنی داری بیشتر از دو گروه دیگر بود (۰۵‎/۰P?). همچنین میزان تیول (Thiol)‎ بافتی تفاوت معنی داری را بین گروه های مورد مطالعه نشان نداد (۰۵‎/۰P?). این مطالعه بیانگر آن است که کورکومین دارای اثرات محافظتی محدودی در مقابل آسیب ایسکمی- رپرفیوژن عمده کلیوی است.