بررسی رفتار لرزه ای غیرخطی سازه شبکه قطری با پیکربندی مختلف تحت فرآیند گسیختگی پیشرونده گسل

      امروزه طراحی و ساخت سازه­های بلند مرتبه با پیکربندی شبکه قطری با توجه به کارایی مقاومتی بالا و نیز قابلیت زیباشناسی معماری، مورد توجه است. در این پژوهش، به بررسی پارامترهای عملکرد لرزه­ای سازه­های شبکه قطری با استفاده از تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی تحت رکوردهای نیرومند حوزه نزدیک زلزله پرداخته شده است. هدف اصلی این پژوهش، بررسی تاثیر زاویه تابش امواج زلزله در رفتار لرزه ای سازه شبکه قطری است. بدین منظور، رفتار سه سازه مطالعاتی۲۰ طبقه شبکه قطری با زاویه پیکربندی ۵۶ ، ۶۴ ، ۷۶ درجه و با چیدمان هندسی یکسان، تحت زاویه­های تابش صفر، ۱۵، ۳۰ و ۴۵ درجه نسبت به دستگاه محورهای اصلی مورد بررسی قرار گرفته است. چگونگی و روند تاثیرات زاویه تابش در دامنه تغییرات پارامترهای لرزه­ای شامل دریفت بیشینه طبقات، تاریخچه زمانی تغییرمکان جانبی، بیشینه دوران اتصالات اسکلت مقاوم و ارزیابی ساختار شکل­گیری مفاصل غیرخطی در سازه، مطالعه شده است. نتایج این پژوهش نشان می­دهد که تاثیر زاویه تابش در پارامترهای مختلف پاسخ لرزه­ای، متفاوت بوده و نمود قابل توجهی در تغییرات دوران اتصالات ندارد. بررسی تاثیر زاویه پیکربندی المان­های تیر-ستون مورب (اعضای قطری) در رفتار لرزه­ای سازه، نشان می­دهد که ساختار شبکه قطری با زاویه ۵۶ درجه، دارای کمترین میزان تقاضای لرزه­ای تحت بارگذاری­های زلزله است.