بین المللی سازی سازمان از منظر مدل آپسالا

افزایش حجم تجارت جهانی و تغییرات مربوط به آن در محیط اقتصادی کشورها، سبب افزایش رقابت در کسب وکارها گردیده و بینالمللیسازی را از طریق صادرات خدمات فنی و مهندسی به یکی از مولفههای اساسی استراتژیهای کسب وکار در بسیاری ازکشورهای جهان تبدیل نموده است. علیرغم وجود مدلهای متفاوت برای بینالمللیسازی شرکتها مدل آپسالا، یکی از مدلهای رایج در بسیاری از کشورها است و با یک فرآیند دقیق و تدریجی و با توجه به فاصله روانی با کشورهای هدف، فرآیند صادرات کالا وخدمات فنی و مهندسی را توسعه میدهد. این مدل با عملکردی چهار مرحلهای از طریق صادرات موردی خدمات، صادرات از طریق نماینده، صادرات از طریق ایجاد شعبات و درنهایت با ارائه خدمات از کشور هدف، سازمان را بالغ مینماید. این تحقیق از حیث هدف،کاربردی و از حیث روش، پیمایشی است و با مطالعات کتابخانهای و مصاحبه با خبرگان و همچنین تحلیل دقیق معیارهای فاصله روانی منطبق بر مدل آپسالا انجام شده است. با توجه به بررسیها، معین شد نقاط ضعف ارائه شده برای ۷این مدل درحوزه کارهای عمرانی برای ایران و کشورهای منطقه نسبت به نقاط قوت ناشی ازکوتاهی فاصله روانی حاصله از مشترکات فیمابین، ناچیز بوده و به نظرمیرسد مدل آپسالا درصادرات خدمات فنی و مهندسی ایران با کشورهای اسلامی و منطقهای مدلی مناسب است و همچنین با تمرکز برکشورهای همسایه ایران برای تعیین کشورهای هدف در امر صادرات خدمات فنی و مهندسی،کشورهای عراق و افغانستان در اولویت اول و کشورهای عمان و قطر دراولویتهای بعدی قرار دارند.