تواناسازهای مدیریت دانش در نیروهای مسلح
محل انتشار: مطالعات دفاعی استراتژیک، دوره: 19، شماره: 85
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 146
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SNDU-19-85_004
تاریخ نمایه سازی: 6 بهمن 1400
چکیده مقاله:
مدیریت دانش موضوعی است که در آن سازمان بهصورت آگاهانه دانش خود را در قالب منابع، اسناد و مهارتهای انسانی جمعآوری و سازماندهی میکند، سپس آنها را به اشتراک گذاشته و مورد تجزیه وتحلیل قرار میدهد. مدیریت دانش به پشتیبانی و ارتقاء فرایندهای سازمانی: ایجاد، ذخیره، بازیابی و اشتراک دانش در سازمان اشاره دارد مدیریت دانش درواقع رشتهای است که در آن فرایند ایجاد، کدگذاری و اشتراک دانش انجام و برای افزایش نوآوری مورداستفاده قرار میگیرد بوکویتز و ویلیامز، فرایندهای مدیریت دانش را به دو بخش تقسیمبندی کردهاند. «فرایند تاکتیکی» شامل به دست آوردن دانش موردنیاز برای فعالیتها، بهکارگیری دانش در ایجاد ارزش، یادگیری، مبادله و تسهیم دانش موجود است. «فرایند راهبردی» به دست آوردن ارزش از فرایند تاکتیکی درجایی است که راهبرد سازمان در جهت رسیدن به اهداف سازمانی مورداستفاده قرار بگیرد. عواملی که میتوانند به فرایندهای یادشده کمک کنند، تحت عنوان تواناساز شناخته میشوند. موفقیت مدیریت دانش، مستلزم وجود ابزارهایی است که بهعنوان تواناساز شناخته میشوند و عبارت اند از مشخصهها یا متغیرهایی که اگر درست مدیریت شوند، میتوانند اثر قابل ملاحظه ای را بر بهبود وضعیت رقابتی سازمان داشته باشند. هرچند این عوامل بیشتر به تواناساز معروف هستند؛ لیکن تعابیر دیگری همچون زیرساخت، شروط لازم، زمینه، ابزار، عوامل و... برای توصیف آنها بهکار میرود. مدیریت دانش با کمک تواناسازها؛ سرمایههای انسانی را به داراییهای فکری تبدیل و راههای متفاوتی برای تسخیر، ثبت، ذخیره و توزیع دانش در سازمان ارائه میکند. تواناسازها با ایجاد زیرساختهای لازم اجازه میدهند، دانش سازمانی به طور همزمان و نظاممند رشد کند. آنها نه فقط به تولید دانش در سازمان کمک میکنند؛ بلکه انگیزه اعضای گروه، برای به اشتراک گذاشتن دانش هستند. نظر به این که عوامل موردبحث، منجر به افزایش احتمال موفقیت اجرای برنامههای مدیریت دانش میشوند؛ این مهم است که سازمانها، آگاهی کاملی از زیرساختهای لازم برای انجام این اقدام داشته باشند.این عوامل در صورت عدم وجود در سازمان، باید ایجاد گردند و در صورت وجود، بهتر است توسعه یابند. ازآنجاکه دانش در اداره جنگهای نوپدید، نقش اساسی را ایفاء میکند، سازمانهای نظامی باید روند دانشبنیان شدن را در حوزههای ماموریتی خود سرعت بخشیده و آن را به کارگیرند. ادبیات مرتبط قابل دسترس نشان میدهد هرچند بررسیهای متنوعی در مورد مدیریت دانش انجام شده است، ولی مطالعهای که به طور مشخص دربرگیرنده تمام ابعاد و مولفه های مرتبط با تواناسازهای مدیریت دانش در نیروهای مسلح باشد، صورت نگرفته است. تحقیق حاضر تلاش دارد تا با نگاهی جامع به محدودیتهای تحقیقاتی در این حوزه فائق آید. ازاین رو مسئله اصلی پژوهش، در ابتدا " شناسایی عوامل مرتبط با تواناسازهای مدیریت دانش" و سپس " اولویتبندی آنها" میباشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سید علی خلیلی پور
دکتری مدیریت راهبردی نظامی دانشگاه عالی دفاع ملی
حسین ظریف منش
استادیار مدیریت دفاعی دانشگاه جامع امام حسین (علیه السلام)
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :