توصیف و تحلیل مضمون قربانی در اشعار بیدل
محل انتشار: دوفصلنامه کهن نامه ادب پارسی، دوره: 7، شماره: 1
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 101
فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CLASS-7-1_002
تاریخ نمایه سازی: 9 بهمن 1400
چکیده مقاله:
قربانی مضمون مشترک اسطوره، دین، عرفان و ادبیات است. این عمل آیینی همواره در جوامع انسانی به منظور قرب و نزدیکی خدا/ خدایان و یا جلوگیری از خشم او/ آنان صورت میگرفته است. در برخی ایام و نزد برخی ملل، گاهی انسانها قربانی میشدند و شگفت آنکه گاهی خود قربانی با رغبت به این کار تن میداد. قربانی انسانی با آمدن ادیان الهی از میان رفت، اما این مضمون در دامن عرفان اسلامی بهگونهای بدیع بازتولید شد. بیدل دهلوی شاعر مسلمان هندی گرچه به عارف بودن شهرت نیافته، اما نوعی بینش عرفانی در اشعارش به چشم میخورد. وی شکلی خاص از مضمون قربانی را در اشعارش پرورانده، اما این موضوع تاکنون در شعر و اندیشهی او مورد بررسی قرار نگرفته است. نویسندگان مقالهی حاضر در اشعار بیدل به بررسی این مساله، استخراج و طبقهبندی شواهد و تحلیل آنها پرداختهاند. نتایج تحقیق نشان میدهد که بیدل، از قربانی و ملزوماتش ۵۳ بار بهره گرفته و در این میان، چشم قربانی و کیفیات خاص آن، بیشترین بسامد را در اشعار او داشته است. در حوزهی مضامین، بیدل سه ویژگی حیرت، اخلاص و یکرنگی، و تسلیم و رضا را در قربانی (عموما در چشم قربانی) برجستهتر و چشمگیرتر دیده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمود حسن آبادی
دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان
فاطمه ادیبان
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :