بررسی تاثیر تیپ های شخصیتی (مدل پنج عاملی شخصیت) بر سبک مدیریتی مدیران با توجه به نقش واسطه ای خودشیفتگی در دوره متوسطه پایه اول و دوم شهرستان خان میرزا

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 270

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CPESCONF11_006

تاریخ نمایه سازی: 10 بهمن 1400

چکیده مقاله:

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تیپ های شخصیتی (مدل پنج عاملی شخصیت) بر سبک مدیریتی مدیران با توجه به نقشواسطه ای خودشیفتگی در دوره متوسطه پایه های اول و دوم شهرستان خان میرزا می باشد، این پژوهش کاربردی به روش توصیفی- همبستگی صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مدیران مدارس در دوره متوسطه شهرستان خانمیرزا هستند که تعداد آن ها ۴۰ نفر می باشد که تنها ۲۰ مدیر حاضر به مشارکت در تحقیق شدند. ابزار گردآوری داده هاپرسشنامه بود، پرسشنامه های استاندارد بس و آولیو در سال (۱۹۸۵) جهت سنجش سبک رهبری، آزمون NEO برای شخصیت و (NPI-۱۶) برای خودشیفتگی تهیه شد. پس از توزیع پرسشنامه، ۲۰ پرسشنامه مبنای تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جهت سنجش روایی پرسشنامه از روایی صوری پرسشنامه ها بوسیله ی استاد راهنما و همچنین روایی محتوا بوسیله ی اساتیدگروه و تعدادی از اعضای نمونه آماری استفاده شد. پایایی پرسشنامه نیز توسط شاخص آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفتهو تایید شد. نرم افزار مورد استفاده برای تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی نرم افزار SPSSبود. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها رگرسیون ساده و ضریب همبستگی پیرسون نشان داد از بین ویژگی های شخصیتیبرون گرایی، روان رنجوری، توافق پذیری و وظیفه شناسی بر خودشیفتگی موثر است و خودشیفتگی تنها با سبک رهبریتحول گرا در رابطه معنادار می باشد. همچنین اثرات مستقیم ویژگی های شخصیتی بر سبک رهبری با ضریب رگرسیونی سادهنشان داد تمامی ۵ ویژگی شخصیتی برون گرایی، گشودگی، روان رنجوری، توافق پذیری و وظیفه شناسی بر رهبری تحول گراموثر بوده در صورتی که تنها ویژگی برونگرایی، گشودگی و وظیفه شناسی بر رهبری تعامل گرا موثر است. نتیجه رگرسیون گامبه گام جهت تعیین پیشبین های خودشیفتگی و سبک های رهبری نیز نشان داد دو متغیر توافق پذیری و وظیفه شناسی ۸۹درصد از خودشیفتگی را با توجه به مقدار مجذور ضریب رگرسیونی پیش بینی می کنند. دو متغیر توافق پذیری و برون گرایی بهمیزان ۶۹ درصد قادر به پیش بینی رهبری تحول گرا می باشند و تنها برون گرایی با ضریب ۰/۶۲ سطح معناداری کمتر از ۰/۰۵قادر به پیش بینی رهبری تعامل گرا بوده است. همچنین نتایج آزمون سوبل جهت تعیین میانجی گری خودشیفتگی نشان داداین متغیر نقش میانجی گر بین ویژگی های شخصیتی و سبک های رهبری ایفا نمی کند.

نویسندگان

محمدحسن طالبیان

استادیار،گروه روانشناسی، واحد شهرضا،دانشگاه آزاد اسلامی، شهرضا، ایران

سمانه محمدی زاده

دانش آموخته کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی شهرضا