ارتباط ادراک از سبک فرزندپروری والدین با انگیزش تحصیلی و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان دبیرستانی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ادراک از سبک های فرزندپروری والدین (درگیری، حمایت از خودمختاری و گرمی) با انگیزش تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است. به این منظور تعداد ۳۳۷ دانش آموز (۱۷۷ پسر و ۱۶۰ دختر) کلاس سوم ریاضی دبیرستان های شهر بجنورد با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند و دو مقیاس انگیزش تحصیلی (AMS) و مقیاس ادراک شیوه والدین (POPS) را کامل کردند. از رگرسیون چند متغیری برای تحلیل داده ها استفاده شد. در مجموع نتایج نشان داد که درگیری مادر و گرمی پدر خرده مقیاس های انگیزش درونی، تنظیم همانندسازی شده و پیشرفت تحصیلی را پیش بینی می کنند. حمایت پدر از خودمختاری انگیزش درونی برای فهمیدن، انگیزش درونی برای تجربه تحریک و پیشرفت تحصیلی را پیش بینی می کند. حمایت مادر از خودمختاری، گرمی مادر و درگیری پدر نمی تواند انگیزش تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی کند. تاثیرات سبک های فرزندپروری مادر و پدر بر انگیزش تحصیلی دختران و پسران متفاوت بود.