تاثیر کمبود آهن بر غلظت، جذب و انتقال نسبی آهن، روی و منگنز در برخی محصولات زراعی با آهن کارایی مختلف در شرایط آبکشت

چکیده آزمایش حاضر بمنظور مقایسه تاثیر کمبود آهن بر غلظت، جذب و انتقال نسبی آهن، روی و منگنز در برخی گیاهان زراعی در شرایط آبکشت بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی در سه تکرار در پاییز سال ۱۳۸۶ در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه صنعتی اصفهان به اجرا درآمد. هفت گیاه زراعی با آهن کارایی مختلف شامل دو رقم گندم نان (قدس و بک کراس روشن)، تریتیکاله (رقم الینر)، ذرت شیرین (هیبرید سینگل کراس کرج ۴۰۳)، ذرت دانه ای (هیبرید سینگل کراس۷۰۴) و دو رقم گلرنگ (رقم کوسه و اراک ۲۸۱۱) در دو غلظت آهن در محیط کشت محلول شامل ۵ (کمبود) و ۵۰ (کفایت) میکرو مولار از منبع FeEDTA کاشته شدند. متحمل ترین و حساسترین محصولات زراعی به کمبود آهن بترتیب گندم رقم قدس با آهن- کارایی ۱۲۵ درصد و گلرنگ رقم اراک ۲۸۱۱ با آهن- کاراریی ۵/۳ درصد بودند. بین آهن-کارایی گیاهان مورد مطالعه و محتوای آهن، روی و منگنز کل و همچنین انتقال نسبی آهن از ریشه به شاخساره همبستگی مثبت و معنی داری وجود داشت. تنوع بالایی میان محتوی منگنز، آهن و روی ریشه وساقه گیاهان مورد مطالعه مشاهده شد. ژنوتیپ های قدس و بک کراس روشن گندم مقادیر بالاتری از منگنز، آهن و روی را در ساقه هایشان در مقایسه با دیگر ژنوتیپ ها تجمع دادند. بالاتر بودن جذب و انتقال از ریشه به ساقه عناصر کم مصرف در ژنوتیپ های آهن- کارامد یک جنبه مهم در برنامه های غنی سازی زیستی با هدف بهبود کیفیت محصولات است. واژه های کلیدی: آبکشت، کمبود آهن، عناصر غذایی کم مصرف، آهن- کارایی، جذب، انتقال عناصر کم مصرف