رهیافتی پدیدارشناسانه به واکنش های رفتاری و مقابله های پزشکان مبتلا به کووید-۱۹

مقدمه: پزشکان و پرستاران در خط اول مبارزه با  بیماری کووید-۱۹ می­باشند. این پژوهش با هدف شناسایی واکنش­های رفتاری و مقابله­های پزشکان بهبود یافته از بیماری کووید-۱۹ انجام شد.روش کار: در پژوهش حاضر از شیوه پدیدارشناسی استفاده شد. جامعه این پژوهش شامل کلیه پزشکان بهبودیافته از بیماری کووید-۱۹ در بیمارستان شهید صدوقی یزد در بازه زمانی اسفند ۹۸ تا خرداد ۹۹  بود.  نمونه گیری به صورت هدفمند  انتخاب و از طریق مصاحبه­های عمیق نیمه ساختاریافته مورد مطالعه قرار گرفتند و نمونه گیری تا اشباع نظری ادامه پیدا کرد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش کلایزی استفاده شد.نتایج: تجزیه و تحلیل داده ها منجر به شناسایی ۲ مضمون اصلی، ۸ مضمون فرعی و ۳۰ مفهوم اولیه گردید. مضمون اصلی نخست «واکنش های رفتاری کارآمد» بود. واکنش های رفتاری کارآمد شامل مجموعه واکنش­هایی بود که مضمون های فرعی ۱- خود مدیریتی، ۲- رفتارهای حمایت­گرانه، ۳- مدیریت روابط، ۴- مقابله­های کارآمد هیجان محور و ۵- مقابله مساله محور را دربر می گرفت. مضمون اصلی دوم «واکنش های رفتاری ناکارآمد» بود. واکنش های رفتاری ناکارآمد شامل مجموعه واکنش­هایی بود که مضمون های فرعی ۱- رفتارهای اجتنابی، ۲- رفتارهای مرضی و ۳- تمرد و کاهلی را شامل می­شد.نتیجه ­گیری: در مجموع نتایج این پژوهش نشان داد که تجربه پزشکان مبتلا به کووید-۱۹ دارای پیامدهای سخت و ناگوار و بعضا رشد محوری است که در دو محور اصلی واکنش های رفتاری کارآمد و و واکنش های رفتاری ناکارآمد دسته بندی شد. این مقاله رهیافتی برای ادامه بررسی واکنش­های روان­شناختی و تدوین پروتکل­های مداخلاتی روان­شناختی می­باشد.