ارزیابی شاخص های هیدرولوژیک و حفاظت خاک در پایداری اکوسیستم مراتع (مطالعه موردی مراتع عشایری استان فارس)

توسعه پایدار به عنوان نقطه عطف پارادایم جدید، پس از پنج دهه چالش های نظری و عملی در زمینه ی توسعه، پا به عرصهاندیشه و عمل در جوامع انسانی گذاشته است تا با پیوند نظام های اقتصادی، اجتماعی و اکولوژیکی، توسعه را مفهومی انسانی، متعالی، چندبعدی، همه جانبه، متوازن و پایدار بخشد. مفهوم پایداری در فرایند توسعه و به طور ویژه در مدیریت منابع طبیعی و مرتعداری، متناظر استبر پایداری اکولوژیک اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و تحقق آن مستلزم سیاستگذاری، برنامه ریزی و اقدام های سنجیده است. در این بینطراحی و اولویت بندی شاخص های پایداری مراتع در پایتخت جامعه عشایری کشور، استان فارس با توجه به تداوم خشکسالی ها و وضعیتشکننده ی مراتع از اهمیت خاصی برخوردار است. در ای تحقیق که مبتنی بر روش های تصمیم گیری چند معیاره است، روش های دلفیفازی، تحلیل سلسله مراتبی و تاپسیس مورد استفاده قرار گرفت بر اساس نتایج پرسشنامه ی مربوط به تحلیل سلسله مراتبی، به ترتیبشاخص های "انسان" و "خاک" و گزینه های " درآمد، پس انداز، وام و پشتیبانی بانکی، بیمه" و "زمین، دام، مسکن، خودرو"از بیش ترینوزن نسبی برخوردار بودند. همچنین نتایج روش تاپسیس بدین صورت بود که گزینه های "درآمد، پس انداز، وام و پشتیبانی بانکی، بیمه"،"زمین، دام، مسکن، خودرو" و" انواع فرسایش قابل مشاهده" به عنوان گزینه برتر شناسایی شدند. تحلیل پرسشنامه ها نشان از تاکید برشاخص های انسانی و گزینه های اقتصادی دارد. پیشنهاد می شود که روش های تصمیم گیری مبتنی بر شاخص های چندگانه، تئوری فازی وتحلیل حساسیت نتایج در تحقیقات آتی مورد مداقه قرار گیرد.