تشخیص زمین لرزه و انفجار با به کارگیری روش تجزیه مد تجربی (EMD) لرزه نگاشت ها

امواج زمین لرزه و انفجار گذرا و غیر ایستا هستند. در لرزه شناسی همانند مهندسی زلزله، هنوز اغلب داده ها با تحلیل فوریه پردازش می شوند. به دلیل تفاوت در ویژگی های غیرخطی و غیر ایستای این داده ها، روش تحلیل فوریه نمی تواند جزئیات اطلاعات را در پراش امواج، دگرشکلی شکل موج و توزیع انرژی- بسامد آشکارسازی کند. در این مقاله، یک روش جدید برپایه تجزیه مد تجربی (Empirical Mode Decomposition) حوزه زمانی ارائه شده است که تحلیل ساختارهای بلند و کوتاه دوره این امواج را آسان می سازد و بینشی در مورد بسامدهای ذاتی را فراهم می آورد. پس از اعمال آن روی داده های لرزه ای، مدهای نوسانی امواج زمین لرزه و انفجار با هم مقایسه می شوند، رابطه ای برای هر گروه از داده های همنوع و همچنین تفاوت هایی بین امواج غیر همنوع بر اساس توابع مد ذاتی (Intrinsic Mode Functions) تولید شده، به دست می­آید. از بررسی های به عمل آمده نتیجه می­شود که ترسیم ماکزیمم بسامد های  IMF مختلف هر لرزه نگاشت بر حسب محل قرارگیری آنها، یک عامل تشخیصی بسیار موثر است و به این ترتیب انفجارها و زمین لرزه ها به راحتی از یکدیگر قابل تفکیک هستند. همچنین نشان داده می شود که روش مورد نظر نسبت به روش های پیشرفته ای مانند روش احتمالاتی غیرمارکوفی گسسته، کارآیی بیشتری دارد.