رابطه ی استفاده از فناوری سیار درآموزش مجازی با یادگیری و عملکرد تحصیلی هنرجویان هنرستان تربیت بدنی داراب ناحیه ۲شهرستان ساری (در شرایط بحران کووید ۱۹)

پژوهش حاضر با عنوان " رابطه ی استفاده از فناوری سیار درآموزش مجازی با یادگیری و عملکرد تحصیلی هنرآموزان هنرستان تربیت بدنی داراب ناحیه ۲شهرستان ساری (در شرایط بحران کووید ۱۹)" از نظر هدف کاربردی و روش انجام پژوهشی توصیفی از نوع همبستگی می باشد. است. جامعه آماری پژوهش کلیه هنرجویان پسر هنرستان های فنی و حرفه ای ناحیه ۲ شهرستان ساری به تعداد ۲۵۲ نفر بود. حجم نمونه آماری طبق جدول کرجسی ومورگان ۱۵۲ نفربوده که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارجمع آوری اطلاعات دو پرسشنامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری پینتریچ، اسمیت، گارسیا و مک کیجی (۱۹۹۱) و پرسشنامه سنجش عملکرد تحصیلی فام و تیلور ( ۱۹۹۹ ) بود. تجزیه وتحلیل داده ها از طریق آزمون همبستگی پیرسون با نرم افزار SPSS ۲۲ انجام شده است. یافته های پژوهش نشان داد بین استفاده از فناوری سیار درآموزش مجازی با یادگیری هنرجویان رابطه وجود دارد و همچنین بین استفاده از فناوری سیاردرآموزش مجازی با عملکرد تحصیلی هنرجویان هنرستان تربیت بدنی داراب ناحیه ۲شهرستان ساری رابطه وجود دارد.