کیفیت زندگی کاری و نقش پیشبینی کننده آن در تبیین سلامت روان کارکنان دانشگاه بیرجند

هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین کیفیت زندگی کاری و سلامت روان کارکنان دانشگاه بیرجند است. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی و ازنظر هدف، کاربردی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کارکنان دانشگاه بیرجند بود که ۱۶۵ نفر به عنوان نمونه به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و با استفاده از جدول مورگان انتخاب شدند. در این تحقیق، از پرسشنامه ۲۷ سوالی کیفیت زندگی کاری (والتون، ۱۹۷۲) و پرسشنامه ۲۸ سوالی سلامت روان (گلدبرگ، ۱۹۷۲) استفاده شده است. فرضیه ها با استفاده از آزمون های تی، ضریب همبستگی، رگرسیون و تحلیل واریانس بررسی شدند. نتایج نشان داد وضعیت کیفیت زندگی کاری کارکنان به طور معنی داری پایین تر از حد متوسط و نیز وضعیت سلامت روان کارکنان به نحو معنی داری بالاتر از حد متوسط است. از طرفی رابطه معنی داری بین مولفه های کیفیت زندگی کاری و سلامت روان کارکنان وجود دارد، لیکن تنها سه مولفه ی پرداخت منصفانه و کافی، وابستگی اجتماعی زندگی کاری و توسعه قابلیت های انسانی توان پیش بینی سلامت روان کارکنان را دارند. همچنین بین کیفیت زندگی کاری و سلامت روان کارکنان بر اساس ویژگی جنسیت کارکنان، تفاوت معنی دار وجود داشت.