ارائه تحقیقات در مورد ایجاد شبکه های مبنایی برای بررسی تغییرات پوسته ای زمین با استفاده از GPS

به منظور تعیین مختصات دقیق نسبی نقاط دو شبکه کنترل تغییر شکل پوسته­ ای در ساحل غربی کانادا ، مشاهداتی به روش GPS صورت گرفت که این مقاله مروری بر تجزیه و تحلیل این مشاهدات دارد. به دنبال توصیف شبکه ­ها و برنامه زمان­ بندی مشاهدات مربوطه، نرم افزاری که برای پردازش اطلاعات به کار گرفته شده، بررسی و به دنبال آن، خطاهای معمولی تعیین موقعیت نسبی GPS بحث گردیده است. با مقایسه نتایج طول باز تنها و سرشکنی کلی شبکه ­ای، سازگاری داخلی تعیین موقعیت GPS برای هر دو شبکه ارزیابی گردیده است. نتیجه این بود که سازگاری مختلصات افقی یا ضریبی در حدود ۳ بهتر از سازگاری در مختصات قائم می­ باشد، استفاده از اطلاعات جوی استاندارد برای یکی از شبکه­ ها که در ناحیه کوهستانی واقع بود، سازگاری مختصات افقی را بهتر نمود. از سرشکنی شبکه ­ای GPS و همچنین از سرشکنی مشاهدات زمینی EDM، در ازای طول بازها به دست آمد و مقایسه آنها یک ضریب مقایس نسبی PPM ۲/۱ با اختلاف باقیمانده (rms) ۸ میلیمتر را مشخص نمود. با دقتی که در این چنین شبکه ­های کنترل GPS وجود دارد می توان در پنج سال آینده فضای انباشته شده را تعیین نمود.