تاملی بر آموزش تاریخ با روش تدریس بدیعه پردازی

علم تاریخ از جمله کهن ترین علومی است که موردتوجه مردمان باستان قرارگرفته و مجموعه ای از تعلیمات پرورشی و آینده نگرانه را در درون خود دارا می باشد. درحالی که با توجه به افزایش میزان توجه دولت های جهانی به امر آموزش تاریخ در مدارس، کیفیت تدریس این علم به این میزان رشد نکرده و خصوصیت های مختلف آن مورد غفلت واقع شده است. سالیان طولانی روش های تدریس سنتی تنها روش تدریس تاریخ به شمار می رفتند که انگیزه، تفکر و علاقه دانش آموزان را مورد توجه قرار نمی-دادند و از کاربردهای مختلف این علم می کاستند. بر این اساس نیاز به بهره گیری از روش های نوین در عرصه تدریس بیش از بیش موردتوجه متخصصان آموزشی قرارگرفته است. در این جهت روش تدریس بدیعه پردازی، یکی از روش های نوین تدریس محسوب می شود که با افزایش خلاقیت دانش آموزان، آن ها را در حل مسائل جدید، پیشرفت یادگیری، رهایی از محدودیت های فکری و به رشد اثربخشی امر تدریس یاری می رساند. روش توصیفی مورداستفاده در این نگاشته از نوع کیفی و تحلیلی است که با استفاده از ابزار فیش برداری برای جمع آوری داده ها اقدام شده است. یافته های مقاله با ارائه یک نمونه نشان می دهد که روش تدریس بدیعه پردازی با توسعه خلاقیت، علاقه و توانایی های فکری دانش آموزان در درس تاریخ می تواند تاثیرگذار باشد.